МЛАДИТЕ БЕГААТ ОД ТЕКСТИЛОТ: Ќе има сериозна криза за работници

Добивај вести на Viber

Младите не сакаат да работат  во конфекции, затоа што работата е напорна, и не е доволно платена поради што за неколку години, а најмногу една деценија текстилните фабрики ќе кубурат со  работници.

Ова го потврдуваат од градот на текстилот Штип, но и од другите градови во Македонија. Од штипските конфекции раскажуваат дека откако постарите работнички ќе заминат во пензија, а младите ќе се иселат  во странство или во Скопје,  ќе нема кој да шие.

„Од 130 работнички, максимум 40 се млади, а другите се постари. За во иднина ќе биде многу тешко. Сигурно дека ќе се соочиме со недостиг на работна сила. Интерес  од  младите за оваа работа има сè помалку и помалку, никој не сака да шие на машина“ – велат од конфекција во Штип.

Во друга компанија објаснуваат дека се обидуваат со повисоки плати да ги привлечат младите, но и да ги задржат сегашните работници.

„Сè е до парите. Ние се одлучивме да покачиме плати, за да не бегаат работниците. Платите се околу 18.000 денари.  Дефинитивно се очекува дека за некое време ќе нема работници и од тоа нема бегање. Тоа се чувствува нагло последниве две години, а се зборува многу одамна и затоа ние се трудиме да ја покачиме цената. Има секакви луѓе, некои доаѓаат и ќе научат брзо да шијат, но ако им излезе подобра прилика бегаат. Има и други кои ќе седат дома, ама не сакаат да ја работат оваа работа“ – раскажува нашата соговорничка.

Сопственичка на конфекција од Злетово додава дека последиците ќе се почувствуваат многу скоро, за 5 до 7 години.

„За волја на вистината и за жал, млади имаме сè помалку. Кај мене може на прсти да се избројат, тоа се 5-6 луѓе од вкупно  60 работници, а имам многу работнички коишто за 2 години ќе одат во пензија.  Ова јас одамна го имам предвидено, но нема луѓе, се селат во странство“ – објаснуваат од  злетовска конфекција.

Но, од друга страна оние кои веќе работеле во текстилниот сектор  раскажуваат дека воопшто не е розово, ниту лесно, дека се работи многу,  а платите се мали.

„Не се исплати за тие пари да се оди на работа. Во Велес  се многу слабо платени шивачките. За 100 евра подобро е човек да седи дома отколку да работи. Јас бев на обука месец дена и добив само 1500 денари“ – раскажува Андријана А. Од Велес.

Според некои проценки, бројот на текстилни работници од 2007до 2016 година е намален за 16%  или за околу 7.000 работници. За оваа гранка веќе подолго време се говори дека е во слободен пад.

Сања Атанасовска