Егзодус на бели мантили

Добивај вести на Viber

Елена Малкова студира општа медицина и е трета година студии на Медицинскиот факултет – во Скопје. Својата иднина како млад лекар вели не ја гледа во земјава. Иако звучи како однапред предадена битка сепак како што објаснува, смета дека постои подобар животен стандард и подобри услови за работа надвор бидејќи трудот на белиот мантил е адекватно вреднуван и постојат подобри услови и можности за стручно напредување.

Образовниот систем во земјава според неа создава кадри кои се теоретски поткрепени, но во недостаток на услови за практично усовршување и дополнување на теоријата не се доволно компетентни на пазарот на трудот.

“Иднината ја гледам надвор пред се бидејќи постои подобар животен стандард и подобри услови за работа што само по себе го намалува стресот и анксиозноста. Трудот е адекватно вреднуван и постојат подобри услови и можности за стручно напредување,а најважно од се сите се третираат подеднакво. Постои несебично и безусловно споделување на знаењето и искуствата од страна на постарите колеги и ментори. Хиерархијата на работното место е организирана така што не го загрозува интегритетот и достоинството на младите вработени”- вели Елена.

Младата студентка својата иднина вели сака да ја гледа во општество каде индивидуалните квалитети и знаењето се секогаш вреднувани повеќе од личните познанства и каде сите имаат еднакви можности за напредување во својата стручна област.

“На прво место се егзистенцијата и несигурната иднина. Особено демотивирачки делува потценувањето на знаењето и квалитетот, кон што придонесуваат надредените кои го потенцираат нашето незнаење. По завршувањето на формалното образование потребен е одреден период на дообучување и стекнување дополнителни искуства.Со многу труд и работа може се да се постигне, па така и лекарската диплома. Студентскиот живот на студент по медицина е напорен, претставува голема инвестиција на време и финансии. Многу често е потценет психичкиот напор и стресот кој го доживуваме во текот на студиите. Јасно е дека секој кој избрал да студира медицина има само една цел- да им помага на луѓето, но со текот на студиите многу од нас се демотивираат и го губат ентузијазмот”- потенцира Елена.

Идните лекари за да стигнат до диплома по медицина во земјава, според неа се изложени на многу откажувања, напор и труд, а за возврат вели добиваат изгубени години и вредности.

“Дипломата е признаена во мал број европски земји. Најчесто потребна е дополнителна нострификација и полагање на дополнителни испити бидејќи нашата програма не соодветствува во потполност со европските стандарди и програми за студирање медицина. Многумина избираат да студираат медицина во соседните земји, а посебно земјите од ЕУ бидејќи таму постојат многу подобри услови и тие дипломи се речиси секаде признаени”- вели младата студентка.

На младите смета дека треба да им се обезбеди соодветно образование и тие да бидат сигурни дека нивниот квалитет и труд секогаш ќе бидат вреднувани. Во спротивно како што вели егзодусот на медицински кадри ќе се зголемува бидејќи во младите лежи енергијата и ентузијазмот за иднината на ова општество, но за да се сочува таа енергија потребна е мотивација која ќе ги задржи, а не која ќе ги поттикне да заминат од својата земја.