Македонскиот челик фати залет
Објавено во: Економија 08 Ноември, 2018
Македонија го зголеми производството на суров челик за 24,4 отсто оваа година по првите три квартали во однос на периодот јануари-септември во 2017-та, покажуваат податоците на Светската организација на производители WSA.
Македонија досега во 2018, односно по изминатите девет месеци од годината, има 241.000 тони производство на челик, што и натаму е меѓу најмалите произведувачи, но сепак со многу подобрен резултат оваа година. Позабележителен раст во цела Европа имаат само Србија (33,7 отсто) и Молдавија (40,3 отсто).
Во земјата класично производство на челик има само Макстил, а производи кои спаѓаат под оваа категорија има и Арчелор Митал, Скопски Легури, Фени Индустри и Југохром, кој се уште не е активен и треба да ги постави филтрите.
Од друга страна, БИХ има пад од 18,9 отсто, Словенија има раст од 6 отсто, а Бугарија само 2. Хрватска имала производство од само 81.000 тони. Австрија има пад од минус 20,3 отсто, додека Франција забавила со 1,2 отсто послаб резултат. Германија има напредок од 3,5 %, а Грција 11,6%. На Исток, Русија има позитива од 1,8 отсто, а Украина само 0,8.
Митко Кочовски, директор за стратешко планирање, финансиски инженеринг, економски истражувања, информации и анализи во Макстил вели дека зголеменото производство не се должи на некаков реален напредок, туку на враќање во нормални рамки по повеќегодишна стагнација
- Во прашање е поголема искористеност на стандардните веќе постојани капацитети, кои имаа помалку работа во претходните години. Како втора причина, зголемена е надворешната побарувачка на европскиот пазар. Во секој случај, тоа е добро за македонската економија и што ете по многу лош период ние застануваме на здрави нозе. Единствена опасност претстои од царинските рестрикции со кои се заканува ЕУ кон САД и обратно, па тоа може да ги направи попасивни планирањата. Инаку, не гледам друга причина зошто да не продолжи динамиката на раст - вели Кочовски.
Тој додава дека производството на челикот во Македонија може само да расте, бидејќи тоа е судбина на помалите и понеразвиени земји, додека оние поголемите и поразвиени интересот го насочуваат кон пософистицирани индустрии како на пример вештачката интелигенција.
Иако станува збор за суровина, а не финален производ и маржите се помали бидејќи нема додадена вредност, учеството на металуршката индустрија во македонскиот извоз е околу една третина. Конкретно, челичната индустрија претставува 15 отсто од вкупниот извоз и пет отсто од бруто-домашниот производ.
Александар Кузмановски