Приказната на чичко Кирил: Тешко е ама преживувам со 300 денари дневно

Добивај вести на Viber

Поминуваш низ градскиот плоштад во Скопје и низ целата таа гужва од луѓе, слушаш звук на гитара кој ги смирува сите тензии... Дали асфалтот врие од +30 степени, или се подготвува пороен дожд како оние по кои ги запаметивме изминативе недели.. тој смирувачки звук на гитара, прави сета таа бучава да звучи убаво.

Глас на човек со ведри очи, ја придружува гитарата во својата песна, додека вредните раце „дрнкаат“ по старите жици. Сега ќе наполни 55 години, а веќе повеќе од половина од својот животен век заработува од својата прва и вечна љубов - музиката. Името му е Кирил Стојковски, местото на живеење негде низ Скопје во куќа со својата ќерка која можеби еден ден ќе биде врвна докторка.

Кирил е скромна уметничка душа заљубена во музиката, која на секое фрлање паричка во неговиот куфер, ќе ви упати топла насмевка и искрено - „Благодарам“.

- Сам ја учев музиката, во главно вака на улица.. самоук сум. Цели 10 години бев низ Европа, шетав по градови и исто свирев на улица. Сега сум тука. На почетокот е мачно, но кога музиката ќе те понесе се заборава и на климатски услови и на сѐ... тоа ми е мотивација, со музика е секогаш убаво да се работи, било да е студено, било да е топло - вака ја започнува својата животна приказна, уличниот музичар Кирил.