ПРОДАВААТ СЕ ЗА ДА СЕ ЛЕЧАТ ОД РАК: Србите од југот со тужби за НАТО заради бомбардирањето

Добивај вести на Viber

Јас ги застапувам жртвите и не се занимавам со причините, туку со последиците од војната. Имаме болни и бараме болните да се лекуваат. Сиромашните граѓани од југот на Србија го продаваат последното нешто што го имаат за да се лекуваат од рак, адвокатот Срѓан Алексиќ, кој ги застапува луѓето од југот на Србија кои „заболеле од рак како резултат на бомбардирањето на СРЈ со осиромашени ураниум во агресијата на НАТО пактот пред 24 години“, изјави за Данас.

Како што додава нашиот соговорник, „доколку нивната болест е резултат на употреба на оружје од некој што ја знаел моќта на тоа оружје, тогаш тој е должен да ја надомести штетата, да го исчисти теренот од преостанатите гранати и да ги лекува нашите граѓани. наплата“.

Овој адвокат, по потекло од селото Буштрање кај Прешево, истакнува дека „има повеќе од 1.500 барања од лица кои доставиле медицинска документација и потпишале потврди, кои сакаат да го тужат НАТО пактот поради ракот од кој се разболеле, дури и загина, а како директна последица од бомбардирањето со осиромашен ураниум“.

„Во име на починатите медицинската документација ја донеле членовите на нивното семејство. Голем е бројот на заболени од малигни заболувања, многумина починаа, поради употребата на оваа муниција. „Планината Пљачковица, на два и пол километри од центарот на Врање, беше бомбардирана со осиромашен ураниум, како и селата во општините Бујановац и Прешево“, вели Алексиќ.

Неговите клиенти кои сакаат да го тужат НАТО пактот не се само од Врање, туку и од Бујановац, Прешево и околните села, од Косово и Метохија (КиМ) - „сите што се разболеле и си ги бараат своите права“.

„До Вишиот суд во Белград досега поднесовме 35 тужби против НАТО пактот за повреда на правото на живот, секој месец поднесуваме по 10 нови. Се надевам дека до крајот на годинава ќе ја добиеме првата пресуда. Ја имавме несреќата што почина Драган Стојчиќ, полковникот на ЈНА, кој ја поднесе првата тужба. На југот на Србија, во копнената безбедносна зона и на Косово и Метохија, престојуваше 280 дена. Нему му се појавија неколку видови на рак одеднаш, што е карактеристика на осиромашениот ураниум“, додава адвокатот кој живее и работи во Ниш.

Нашиот соговорник посочува дека работи на тужби заедно со колегата од Италија, Анџело Фиоре Тартаља. Тој адвокат од Рим, како што додава, има „повеќе од 350 правосилни пресуди во корист на италијански цивили, војници и офицери на КФОР кои по престојот во Косово и Метохија се разболеле од рак“ во случаите на неговите клиенти против пактот НАТО.

Во војната во 1999 година, повеќе од 7.000 италијански војници и офицери се разболеа, а 400 загинаа. Тој ја докажа причинско-последичната врска помеѓу ракот и агресијата на НАТО. „Направивме анализа на двајца наши клиенти на Институтот за нанотехнологија во Торино, каде што на еден од нив беше потврдено дека во телото има 21 тешки метали и 500 пати повеќе осиромашен ураниум од дозволеното“, вели Срѓан Алексиќ.

Тој вели дека би било добро овие анализи од ткивото на пациентите да се прават во Србија, со што потоа значително би се намалиле високите трошоци за лекување во странство, „но кај нас таков институт нема“.

Во тужбите против НАТО, како што вели адвокатот Алексиќ, се бара „италијанските и српските жртви да бидат подеднакво третирани бидејќи го имаат истиот проблем, а тоа е осиромашен ураниум, односно радиоактивна муниција“.

„Ако во Италија е докажана причинско-последична врска, би било лудо тоа да не се докаже во Србија бидејќи тоа е истата причина за рак. Кај нив за ваков вид здравствени штети надоместокот е од 300.000 до милион или милион и пол евра, во зависност од тоа дали тој што се разболел има деца, дали починал или е се уште тешко болен и слично. „Ние во Србија прифативме компензација од 100.000 евра по човек, поради економскиот диспаритет меѓу земјите“, објаснува Алексиќ.

Во секоја тужба, наведува нашиот соговорник, се посочува предлог на НАТО пактот за расчистување на преостанатите мини во земјава.

„Иако нашата армија работеше на тоа, има уште многу мини на српска територија. Притоа ја загрозија нашата животна средина и предизвикаа ново кривично дело - екоцид, односно загадување на животната средина, на што посебно внимание се посветува во меѓународното кривично право. 15 тони осиромашен ураниум беа фрлени врз Србија, како што признава НАТО пактот. Од тоа, според наша проценка, околу два тона само на југот на Србија. А, 15 тони осиромашен ураниум е 100 пати повеќе радијација отколку во Хирошима и Нагасаки“, тврди Срѓан Алексиќ.

Како што објаснува соговорникот на Данас, болните од рак по бомбардирањето не се само во Србија, „туку и во Косово и Метохија, во Албанија, Северна Македонија, Италија, Бугарија, Босна и Херцеговина и Романија“.

Неговите клиенти и оние на неговите колеги од Италија, двајцата адвокати кои ги застапуваат жителите на јужна Србија во оваа постапка против НАТО пактот, се, како што вели, сиромашни луѓе, „кои немаат пари за такси, за стручно мислење. , или за суд“, па Тартаља и Алексиќ не наплаќаат за нивните услуги.

„Сиромашните граѓани на југот на Србија продаваат се за да се лекуваат од рак“: Адвокатот Срѓан Алексиќ на над 30 тужби против НАТО поради бомбардирањето 4

„Мојот мотив не се парите, туку трагедијата во семејството. Јас сум од Буштрањ, а мајка ми почина од рак како последица на бомбардирањето со осиромашен ураниум. Многу од моите роднини во селото се разболеа и починаа, некои се уште се борат со ракот. „Моето село беше здрава животна средина, без фабрики и наеднаш почна да се зголемува бројот на заболени од рак“, додава Алексиќ.

Тој вели дека по поднесувањето на тужбите бил објавен и НАТО пактот за „повикување имунитет“.

Тие наведуваат дека имаат имунитет, дека потпишале транзитен договор со Србија во 2006 година и дека не одговараат пред нашиот суд. Законот и договорот не можат да се применуваат ретроактивно и никој не може да ги ослободи од одговорноста за продолжениот ефект на осиромашениот ураниум. Неговиот продолжен ефект е 4,5 милијарди години, што значи дека осиромашениот ураниум ни е оставен за вечност овде, на југот на Србија“, заклучува Алексиќ.

danas.rs