ЛЕТОВО СЕ ТОКМИ ЗА РАБОТА НА ЈАДРАН ЗА 800 ДО 900 ЕВРА, НО ШТО ПОТОА - Ана Глигорова кажа зошто немаме масовни работнички протести

Добивај вести на Viber

Познатата активистка за заштита на работничките права Ана Глигорова, реагира зошто работниците никако не излегуваат масовно на улица за да се изборат за да се изборат за подостоинствен живот.

„Спонтано собирање на работници на улици, како движење надвор од синдикатите - немало, ниту во догледно време ќе има. Кои се причините?

Немање работничка свест, поради пазарџиската логика на овој народ што живее на овие простори. Да се снајде денеска, а за утре ќе мисли - утре, всушност не мисли воопшто, бидејќи себеси не се смета за работник, туку за потенцијален ситен буржуј, кој кај и да е ќе направи пари, плус ако е вработен во администрација веќе гледа од високо. Плачат дека немаат пари, блокирана им е трансакциската сметка, пола плата оди во банка на камати, а платата слаба, никаква, не може од неа да се живее. Летово се токми за работа на Јадран каде што за 800 - 900 евра месечно (сега Непалците се конкуренција, работат за 500 евра) има да трпи изживување на газдите, без буквално никакви права. Организирањето на покрив над глава и храна од страна на газдата е робовски статус. Негов си комплетно, ти го контролира и приватниот живот кога си на работа. Така живееле робовите во антиката. После неколку месеци црнчење, со некои 3.000 евра заштедени се враќа во земјичево и презимува тука со овие ненормални цени. ПРЕЖИВУВА, НО НИКАКО ДА ИЗЛЕЗЕ МАСОВНО НА УЛИЦА И ДА КАЖЕ СТОП ЗА ОГРОМНИ ПЛАТИ НА ЕЛИТАТА, СТОП ЗА НЕНОРМАЛНО ВИСОКИ ЦЕНИ,ЗА МОБИНГ, ЗА ДИСКРИМИНАЦИЈА, СТОП ЗА ИЗВРШИТЕЛИТЕ КОИ МУ ГО ЗЕМААТ ЖИВОТНИОТ ЗДИВ. Свеста за работничките права доаѓа со знаењето, со информирањето, со начитаноста, со храброста, никако со задоволувањето со ситнишот кој го добива овде или некаде надвор. Можеби ќе доживеам силни протести на овој ден или некој друг датум (се надевам дека ќе траат со месеци, нон стоп, вистински, масовни, а можеби во мојов век на земјава нема да ги доживеам. Сепак, се надевам“, пишува Глигорова.