Ќе го направат ли централните банки во Азија она што владите не успеаја?

Добивај вести на Viber

По се изгледа дека централните банкари во Азија ќе треба да го направат она што нивните влади не успеаја да направат - да ги подготват економиите на земјите за тешки времиња, пишува CNBC. Критичарите велат дека владите не направија многу за да ги отстранат бариерите пред домашните и странските инвестиции, за намалување на бирократијата, за подобрување на инфраструктурата и за развојот на добро функционални финансиски пазари, кога регионот беше преплавен со евтини пари. Сега , кога приливот на лесните пари на Федералните резерви на САД се оддалечува , централните банки се принудени да интервенираат , заобиколувајќи ги своите мандати за ценовна и финансиска стабилност , со цел да ги зајакнат слабите економии. Индија и Индонезија беа први на нишан на инвеститорите минатата година, кога ФЕД за првпат ги обелодени плановите за смалување на обемот на месечните финансиски инјекции . И двете земји презедоа итни мерки , се замеша на пазарите и ги зголемија каматните стапки , за да ги поддржат страдалниците валути. Откако американската централна банка почна да  ги собира стимулациите , таа уште еднаш ги стави пазарите пред бројни искушенија. И во двете земји оваа година ќе има избори, кои може да доведат до популистички мерки кои дополнително да ги одложат реформите. Дури и во Јапонија и Кина , со нивните силни и стабилни политички лидери , централните банки се чини прават поголемиот дел од работата. Во Земјата на изгрејсонцето протокот на пари на централната банка им даде поттик на економијата и пазарите , но економските реформи на премиерот Шинзо Абе разочараа . Кинеската централна банка се обидува да ги заузда ризичните вонбилансни кредитирања , сепак иако претпазливи државните регулатори се отпорни на брза финансиска реформа која би го принудила пазарот да го оценува ризикот пореално . Нови ризици Кога Владата ги повлекува уздите , ризикот се состои во тоа дека централните банки ниту ќе ја обезбедат стабилноста , која бараат , ниту економската поддршка која е потребна . Во Јапонија , на пример , проблемот е дека оптимизмот , предизвикан од огромните парични инјекции на Јапонската централна банка , ќе исчезне без реформи , кои ќе ослободат неискористен потенцијал за раст на економијата. Обидите на Кинеската централна банка за ограничување на ризичното кредитирање преку контролирање на ликвидноста на средствата на пазарот на пари предизвикаа повеќекратни кредитни и парични кризи , кои можат да создадат уште паника на пазарите. Индонезиската и индиската централни банки може да бидат принудени монетарната политика да се стегне повеќе отколку што нивните економии би можеле да претрпат. Во спротивно тоа ќе беше оправдано поради кревките пазарни ставови. Дури инфлацијата останува висока, кога растот се лади. Морничав знак за Индија е дека оваа година странските инвеститори беа нето продавачи на акции. Во Јапонија загриженост е дека без фундаменталните реформи ветени од Абе како дел од Абеномиката, пазарите ќе се превртат, а Јапонија повторно ќе падне во дефлациона рамнотежа или во стагфлација - комбинација од слаб економски раст и зголемените цени. Светлина во тунелот За да бидеме искрени , треба да кажеме дека централните банкари можеби придонесоа за сопствената судбина , како се одржувале паричните политики премногу лабави премногу долго време по крајот на глобалната финансиска криза , било да е тоа поради политички притисок или од страв. Nomura проценува дека реалните каматни стапки - разликата помеѓу официјалните каматни стапки и инфлацијата - во 10 -те најголеми економии во Азија , со исклучок на Јапонија , биле негативни во повеќе од половина од времето од 2008 година . Слични услови се идеални за брзата акумулација на долгови и за формирање на балони на имотните и на берзите . За споредба - во периодот 1996-2007 година реалните камати биле негативни само во 16% од времето. Сепак има и знаци за промена. Индија се впушти во амбициозна реформа на монетарната политика , преку која Владата потешко ќе може да смета на централната банка , откако властите воведоа контрола врз увозот на злато и обезбедија близу 34 милијарди долари од странство , во обид да го покријат дефицитот на тековната сметка . Забраната за извоз на руди во Индонезија предизвика тензии , но тоа е знак дека Џакарта ја признава потребата да се намали зависноста на земјата од извозот на суровини. Властите исто така презедоа мерки за зајакнување на јавните финансии .   K.K.