ВО ВАЛАНДОВО ИМА САМО ЕДЕН ГИНЕКОЛОГ, ВО БУЗАЛКОВО НИ ОПШТ ЛЕКАР, НИ СТОМАТОЛОГ: Каква здравствена не(заштита) добиваат граѓаните

Добивај вести на Viber

Големи се разликите меѓу 30-те здравствени региони во земјава кога станува збор за можностите, односно степенот на здравствена заштита што можат да ја добијат жителите во поединечни градови низ Македонија.Истражувањето Центарот за граѓански комуникации, кое вклучува 22 индикатори, ги зема предвид човечките и просторните медицински капацитети што им стојат на располагање на жителите на овие региони како што се болници, здравствени домови, служби за заштита на жени, претшколски и школски деца, лекарски, специјалистички и друг здравствен кадар, но и општата и стапката на смртност на доенчиња.

Покрај Скопје, на врвот на листата се и Битола и Штип, додека на дното, покрај Крушево се и Македонски Брод, Валандово и Крива Паланка. 

Во разговор за Фактор, д-р Лидија Чолакова Дервишова посочува дека дури 54 отсто од здравствените услуги се даваат во Скопје, додека во помалиоте места здравствените објекти се распаѓаат.

-Тоа секако не е во ред. Се е сконцентрирано во главниот град. Постојат населени места, каде што има огромна попиулација, а немаат медицински кадар. На пример во Бузалково, каде што живеат околу 2.000 луѓе нема ниту општ лекар ниту стоматолог. Луѓето мора да патуваат и по неколку часа заради забоблка, настинка, и какво било другои заболување.  Богомила и Извор се исто така големи региони во кои што практично нема никаква здравствена заштита. Да не одиме подалеку, Велес како еден од поголемите градови, „увезува“ кожен лекар, анестезиолог, трансфузиолог. Во Валандово, на цел тој голем регион има само еден гинеколог. Педијатри низ внатрешноста има само 13. Состојбата е навистина катастрофална, вели д-р Чолакова Дервишова.

Поред истражувањето, еден од индикаторите со големи разлики меѓу градовите е број на деца на една служба за здравствена заштита на деца од 0 до 6 години.

-Овде најдобро стои Виница каде на 129 деца има една ваква служба или педијатриска амбуланта. Спротивно, најлошо стојат Охрид, Прилеп и Скопје каде една ваква служба има на повеќе од 3.000 деца на оваа возраст. Шест градови имаат ваква служба, но во неа нема лекари и мораат да патуваат во други градови за ваква услуга. Слична е и состојбата со број на жени на една служба за здравствена заштита на жени. Најдобро стои Берово со 1.388 жени на една ваква служба, додека најлоша е состојбата во Прилеп каде една ваква служба „покрива“ дури 36.000 жени. Три градови воопшто немаат ваква служба, односно гинеколог. Кога станува збор за број на здравствени работници (главно медицински сестри) на еден лекар во секундарната здравствена заштита,најдобро стои Македонски Брод со 3 здравствени работници по лекар, додека најлошо стои Виница само со 0,7 сестри на еден лекар. Стандардот во оваа област е 2 сестри на еден лекар во секундарната здравствена заштита, покажува истражувањето.

Д-р Чолакова Дервишова вели пак, дека не се проблем само медицинските сетри, кои масовно заминуваат од Македонија, проблем се и лекарите, односно и општите лекари и специјалистите.

-По дипломирањето, лекарите треба барем 3 години да работат во помалите населени места, а никој не го сака тоа. Оние кои специјализираат одредена област, а се од помалите градови, не се враќаат. Сите остануваат или во Скопје или заминуваат од државата. Дел од специјалистите, бидејќи се само по еден во помалите градови, работат само како дневна амбуланта, нема 24 часовна покриеност на ваквите специјалистички здравствени услуги. Тоа е огромен проблем за граѓаните кои буквално се приморани да патуваат во Скопје, Штип, Битола, зависно во кој дел од земјава гравитираат и каде побрзо може да стигнат. Е за да се надминат овие сериозни проблеми треба постојана координација со Министерството за здравство и со Фондот за здравствено осигурување. На маса отворено да се изнесат сите недостатоци и да се најдат соодветни решенија. Треба постојано ажурирање на податоците и потребни се континуирани средби, состаноци на кој ќе се предложат и усвојат одредени решенија, вели д-р Чолакова Дервишова.

Инаку, иако главниот град во земјава е прворангиран за степенот на здравствена заштита што им е на располагање на неговите жители, сепак има голем проблем. Главен недостиг на Скопје во смисла на можностите за здравствена заштита е што има голем број жители, поради што и некои од индикаторите кои се сведуваат по жител имаат помала вредност.

Анита Буховски