Мизеријата и апатијата на студентското домување

Добивај вести на Viber

Вторник, обичен ден како и секој друг, лето Господово 2015-то, топло и жешко, впрочем како и деновите што претходеа, но и ден кој во својот датум крие симболика. И овој 15-ти септември не би бил ништо поразличен од претходните, се разбира само различен од историскиот во 2002, да не беа одредени новости кои не изместија од удобното и симплифицирано кажано монотоно секојдневие. Пиејќи голтка од утринското кафе и уживајќи сладострасно  во прекрасното овошно смути, се загрцнав од две слики кои ми го обзедоа сиот сетилен простор. Зграната немо седев пред екранот и без збор, ги посматрав двете слики, паралелно, и не можев да останам рамнодушна на сликите кои говорат за идентичен феномен, но ги покажуваат двете крајности на истиот. Се е труло и се распаѓа Слика прва - урнисан плафон на студентски дом во нашата метропола, паднат ѕид во домот кој згрижува стотици студенти, млади луѓе кај кои желбата за едуцирање е голема, но можностите ограничени и затоа нивната скромност е доблест и прифаќаат и услови кои се на работ на доброто и просечното и тоа само со една цел-да се надградат, да го збогатат и оформат своето знаење и да ја стекнат дипломата, со која се надеваат дека во иднина ќе си го обезбедат своето место под сонцето. Згрозувачки и мизерно се почуствував тој миг кога ги гледав сликите од урнисаните ѕидини на култниот студентски дом Гоце Делчев, солзи ми навреа кога ги  видов сликите на мувла и распаднати санитарии, сликите кои ни ги покажуваа просториите каде престојуваат идните академски граѓани, слики кои кога ги гледате навистина треба да имате силен желудник. Со неверица и згрозеност, повторно и повторно се навраќав на тие слики и вџашена гледав како се распаднати креветите, скршени прозорите, со еден збор кажано - се е труло и се распаѓа. Библиотека чиј книжевен фонд е благослов за секој студент Слика два - современ студентски дом во Загреб, пуштен во употреба тие денови, студентски дом кој наликува на современ и урбан простор, модернистички и стилски перфектно скроен и реализиран, студентски дом за кој дел од научната фела се изјаснува дека е меѓу најубавите, најопремените и најдобрите во Европа. Внимателно ги разгледував сликите од тој студентски дом и емоциите во тој миг беа максимално позитивни, насмевка ми го прекри лицето и останав без зборови од убоста и практичната намена на истиот. Секое катче приказна за себе, совршен спој на современото и корисното, почнувајќи од модерната уредена библиотека чиј книжевен фонд е благослов за секој студент, а и не само за него туку и за секој вљубеник во науката и книгата, соби кои во минималистички стил максимално наменски се искористини, современи читални, места за рекреација и одмор, места за дружење и кујна и трпезарија кои кога ќе ги погледнете ви застанува здивот. Уф ви доаѓа просто да му заблазнете на студентите кои ќе бидат дел од тој студентски дом и кои навистина ќе уживаат во секој миг поминат таму и на моменти навистина посакав да се вратам во моите студентски денови и повторно да ги почуствувам убостите на студирањето. Разликата е во образовните политики Две слики, две спротивности на еден феномен, слики кои говорат за мизеријата на студентското домување од една страна и сосема спротивното, слики кои ни ја покажуваат сета убавина на сместувањето во студентски дом. И во тие мигови роеви мисли ви се вртат во главата, ги гледате двете крајности и не можете да сфатите една едноставна работа-а што се македонските студенти помалку заслужни од нивните хрватски колеги... Одговорот е едноставен, ништо не се различни и едните и другите сакаат да го збогатат своето знаење и едните и другите сакаат да се оформат како личности и да стекнат професија која ќе биде нивна животна определба. Разликата е единствено во образовните политики и образовните шанси кои им се нудат и им се сервираат на студентите, на нашиве услови за преживување, а на другите услови за научно оплотување. Симнете ги розовите очила и видете каде домува младината, видете каде учи и живее иднината на ова општество Пелин ми ја обзеде душата и навистина ми се згади од сета таа хипокризија која се сервира од надлежните кои со сета сила сакаат да ни сервираат една убава слика за образованието. Навистина длабоко сум разочарана и згрозена од млаката и несоодветна реакција, па добро бре луѓе имате ли малку чиста совест, симнете ги розовите очила и видете каде домува младината, видете каде учи и живее иднината на ова општество, свртете се малку подалеку од раскошот кој ве опкружува и видете ја реалноста, младите, таа авангарда и движечка сила во кои услови живее и твори, па нели ви е грев и страм да ги погледнете тие млади луѓе и уште да им говорите за образовни реформи? И да ИМА РАЗЛИКА-новиот студентски дом во Загреб чини 5 милиони евра, а панорамското тркало цели 18 милиони евра, сепак се врти нели, ама до кога? Татјана Стојаноска Иванова Институт за социологија Филозофски факултет-Скопје