ШТО ГИ ЧЕКА: Мрачна иднина за нафтените компании и во 2016 година

Добивај вести на Viber

Иако очајот годинава за нафтената индустрија оди кон својот крај, секое олеснување за раководителите ќе биде ограничено од веста дека 2016 година може да биде уште полоша, коментира „Financial Times“.

Падот на цените на нафтата и гасот, кој започна во летото минатата година, веќе доведе до вишок на стотици илјади работни места и запирање или одложување на проекти за стотици милијарди долари. Денес надворешната средина е предизвикувачка од пред една година, а способноста на енергетските компании да се справат со тешките услови исчезна.

За производителите на нафта и гас 2016 година ќе биде година на намалување на трошоците, реструктуирање, рефинансирање, ако е тоа можно, а ако не е - тогаш банкрот. Спојувања и превземања, кои беа исклучително слаби оваа година поради несогласувања во цените на трансакциите.

Животот на производителите на нафта и гас, кои имаат други извори на приходи како рафинирање и хемиска активност или кои сеуште имаат пристап до пазарите на капиталот, ќе биде тежок, но тие сепак ќе преживеат. Компаниите кои се фокусирани исклучиво на производството и имаат слаби сметководствени салда ќе бидат добро, ако успеат да ја завршат годината.

Изгледите беа обесхрабрувачки уште пред една година. Оттогаш наваму цената на нафтата „брент“ се намали за уште 39%, до околу 37 долари за барел и се тргува близу до 11-годишен минимум. Исто така нагло се намалија и другите брендови, што ги направи помалку атрактивни за производителите за користење деривати за заштита на приходите и  ги зголеми очекувањата дека суровата нафта ќе остане „поефтина за подолго време“.

Цените на бензинот, кои се поврзани со нафтата преку договорите кои се користат во Европа и Азија, исто така се намалуваат. Во САД топлото зимско време го натера индексот на гасот „Henry Hub“ да достигне 16-годишен минимум.

Многу од механизмите за одговор на слабите цени веќе се водат за исчезнати, тврди Енди Броуган од сметководствената компанија „Ernst & Young“. „Компаниите поставија граници на цените на нафтата, ги намалија трошоците, кои можеа, релативно брзо, да ги одложат капиталните трошоци, за кои ова беше можно“, вели тој. „Многу нешта си отидоа“.

Производителите на нафта ги намалија трошоците преку зголемување на ефикасноста или преку намалување на цените од сервисирањето на нафтените полиња. „ConocoPhillips“, најголемиот независен производител на нафта и гас во светот според пазарната капитализација, изјави претходно овој месец дека трошоците за копнените објекти, дупчење на бунари, во САД се намалиле за 32% во последната година, а трошоците за хидрауличен фракинг за производство на нафта од овие бунари се намалиле за 38%.

Американските производители на нафта, исто така продолжуваат постојано да ја подобруваат продуктивноста, постигната во последните години. „EOG Resources“, на пример, изјавил минатиот месец дека е намалено просечното време за дупчење на бунар од 8,9 дена минатата година за 7 дена.

Компаниите ги намалуваат и капиталните трошоци. „ВР“ со седиште во Велика Британија, изјави во октомври дека се обидува да ги намали трошоците за околу 19 милијарди долари за оваа година во однос на првичниот план за помеѓу 24 и 26 милијарди долари.

Слични кратенки помогнаа да се стабилизираат финансиските компании. На водечките јавни компании им треба просечната цена на нафта од 66 долари за барел во текот на следната година, за да ги покријат капиталните трошоци, плаќањата за камата и дивиденди од паричните текови, тврди „Wood Mackenzie“, енергетски консултант. Пред намалувањето на трошоците тие се случува да имаат потреба од цена од 104 долари за барел, за да се постигне нула ниво.

Главното ниво од 66 долари за барел, меѓутоа сепак значи дека со денешните цени на нафтата кредитите на компаниите ќе нараснат. Големите меѓународни нафтени компании можат да преземат поголеми долгови, но не ги сакаат заемите да им излезат надвор од контрола и затоа веќе почнаа да објавуваат нов круг од намалување на трошоците.

„Royal Dutch Shell“, која се обидува да освои акционерско одобрение за предложеното стекнување на „BG Group“, минатиот месец изјави дека планира дополнително намалување на 2800 работни места, или 3% од вкупната работна сила, штом договорот биде завршен. Паѓање на цените за услуги за нафтено поле ќе продолжат да ги намалуваат трошоците за производителите додека договорот не биде подготвен.

Дефлацијата на трошоците сепак има граници. Надоместоците за услугите за нафтено поле треба да бидат доволно високи за да можат добавувачите да останат во бизнисот. Дејв Лезар, извршен директор на „Halliburton“, тврди дека цените во САД се веќе на неодржливо ниско ниво. Компаниите ја зголемуваат продуктивноста, на пример љубопитство само во најдобрите области, но има знаци дека растот на продуктивноста во „Eagle Ford“ и „Bakken“ во Северна Дакота, два од трите најголеми нафтени региони во САД, се стабилизира.

Компаниите не можат да продолжат да ги намалуваат капиталните трошоци до бескрај, без тоа да влијае на нивните приходи. Оваа година компаниите обично се фокусираа на проекти со брз поврат на производството, додека во исто време паднаа сопирачките на студиите и долгорочните случувања. Природниот пад на нафтените наоѓалишта сепак значи дека се потребни континуирани инвестиции, за да се запре падот на приносот.

Перспективите од оскудните резерви во иднина зависат од обновувањето на цените на нафтата, а компаниите кои ги намалија трошоците, ќе се во добри позиции да имаат корист од тоа. „Ако нафтата повторно поскапе до 60 долари, работите може да почнат да изгледаат многу подобро“, изјавил Том Елакот од „Wood Mackenzie“. „Секторот ќе се рестартира на пониска база на трошоци“.

Единствениот зрак и надеж во Пандорината кутија со проблеми на нафтената индустрија е дека поради поголемите намалувања на трошоците за студиите и развој на евентуалниот пресврт ќе биде посилен.

Обработка В.С. (Фајненшл тајмс)