28 Март, 2024
0.0258

(Со)живот

Објавено во: Стил 18 Јуни, 2018

Добивај вести на Viber

Во Охрид сум веќе цела недела. Го сакам градов додека уште не е полн со туристи, иако и сега веќе се чувствува гужвата. Секаде каде што одам на подолго време, си наоѓам кафуле по моја мерка, убава музика, опуштено, пријатен персонал и (нормално) разбирање за мојот веќе стар лаптоп кој нема батерија и му треба штекер. Нема да рекламирам (за душегрижниците само ќе напоменам дека никој никогаш не ме платил за да кажам убав збор), но топло ви го препорачувам Кафе Бар Шила, во кој ме третираат како дел од семејство. Е сега, идејата што ми остана од минатиот пат, сепак ќе почека подобри времиња (ако се сеќавате, спомнав дека ќе пишувам за распуштениците), оти со моево пишување секогаш излегува нешто што не е предвидено.

Станот во Охрид ми е во таканаречената турска маала, која деновиве врие од луѓе, дотерани, насмеани и свечено достоинствени во прославувањето на големиот празник Рамазан Бајрам. И тоа ме врати назад, во едно друго време, во Битола, кога бев мала. Преку една куќа од баба ми и дедо ми, живееше семејство во голема куќа на 2 спрата. Љутви и жена му, која патем речено никој не ја викаше по име (се сомневам и дека многумина и’ го знаеја името), туку ја викаа Љутвица, со трите деца Агим, Амиде и Менивер. Прекрасна фамилија. Тој строен, висок и крупен маж, со цигарата в уста и достоинствен чекор, Љутвица беше стално насмеана и правеше чудесии во кујната, а децата им беа прекрасни и воспитани. Куќата ми беше како да влегувам во бајка, шарени теписи, ниско поставени масички и големи перници за седење.

Целата колумна на Ана Бунтеска на Женски магазин, читајте ја тука.

Можеби ќе ве интересира

СЕ ОГЛАСИ НАВОДНАТА ЉУБОВНИЦА НА ПРИНЦОТ ВИЛИЈАМ: Никој не очекуваше да каже ништо, но не можеше повеќе да молчи

СЕ ОГЛАСИ НАВОДНАТА ЉУБОВНИЦА НА ПРИНЦОТ ВИЛИЈАМ: Никој не очекуваше да каже ништо, но не можеше повеќе да молчи