ФАКТОР СТОРИЈА: Како една 23 годишна скопјанка стана дел од „Блумберг“?

Добивај вести на Viber

Има само 23 години, а веќе е успешна новинарка во една од најреномираните медиумски куќи – Блумберг. Нашата Александра Ѓоргиевска, единствената Македонка која работи во оваа компанија, за Фактор раскажува каков бил нејзиниот пат во Њујорк, а потоа и во Лондон. За нејзините почетоци во образованието во Скопје, за привилегијата да студира на Јеил и за предизвикот да биде дел од Блумберг. Младата скопјанка средното училиште го завршила во родното Скопје, во интернационалното училиште НОВА, за што добила целосна стипендија од Фондацијата Борис Трајковски. Во последната, четврта година, била примена на повеќе универзитети во Америка, меѓу кои бил и Јеил – еден од најдобрите во светот. Универзитет познат по врвната програма за изучување на општествените науки- историја, литература, јазици и политички науки. Оттаму добила понуда за целосно да и биде покриено студирањето и таму поминала четири години. За време на студиите работела како репортер и уредник во дневниот студентски весник и таму се родила желбата да продолжи со новинарството. Дипломирала лани во мај на интердисциплинарната катедра по етика, политика и економија и на катедрата по новинарство. Веднаш по дипломирањето почнала со работа како репортер во Блумберг во Њујорк, прво како практикант, а по три месеци добила понуда и за вработување. Во Њујорк работела една година, а пред неколку месеци аплицирала за отворено работно место во Лондон, во истата компанија. Во Блумберг пишува за европски компании, акции и макроекономија. Фактор: Веќе неколку месеци работите како новинар во Блумберг во Лондон? Како Александра од Македонија стаса во оваа реномирана новинарска куќа? Ѓоргиевска: Во Блумберг работам веќе една година. Се вработив во Њујорк минатото лето, а од Мај оваа година се префрлив во бирото во Лондон. Ова е мојата прва работа по дипломирањето на универзитетот Јејл во САД. Моето образование таму како целосен стипендист беше клучниот фактор што ми овозможи да конкурирам за ова работно место. Оценките, препораките, и летното искуство како практикант во магазинот TIME ме подготвија за тестовите и интервјуата што му претходеа на вработувањето. Фактор: Кои се вашите работни обврски во Блумберг? Кои ресори ги покривате и дали сте единствената Македонка во компанијата? Ѓоргиевска: Во Блумберг Њус (Bloomberg News), компанија најпозната како лидер во покривањето на бизнис и економски вести, сум единствената Македонка. Додека работев во Њујорк покривав компании од областа на технологијата како Apple и Twitter, како и големи компании што се многу задолжени. Сега пишувам за Европските земји со високоразвиени пазари и економии, како пример би го издвоила тоа што сум една од новинарите што пишуваат за Брегзит. Моите работни обврски вклучуваат пишување статии, но и гостувања на нашиот телевизиски и радио канал. Фактор: Како живее еден новинар во Лондон? Може ли да направите една споредба со она што го знаете за вашите колеги во Македонија? Ѓоргиевска: Дури и како почетник во новинарската професија, мојата работа ми овозможи да се издржувам сама и да имам пристоен живот во градови како Њујорк и Лондон без никаква финанскиска помош од моето семејство. Не мислам дека тоа би било можно за 23 годишен новинар во Скопје. Овде, како и во САД, новинарството важи за една од највисоко почитуваните професии, што не сум го почувствувала во Македонија. Фактор: Колкава е разликата меѓу новинарството во Америка, во Велика Британија и она кај нас во Македонија? Колку заостануваме ние и во однос на стандардите и во однос на технологијата? Ѓоргиевска: Заостануваме многу. Не сум работела како новинар во Македонија, но според она што го знам и гледам од надвор, работните услови и креативните алатки кои им се пристапни на новинарите во земјите каде што имам работено се на многу повисоко ниво. Во Западните земји, новинарските истражувања, анализи и критики се очекувани и од државните институции и од приватниот сектор – медиумите се сраснати со јавниот живот, тие се неопходен дел од него. И медиумите се критикувани, но нивниот легитимитет и нивната неопходност никогаш не се под знак прашалник. Затоа пак, стандардите за тоа што и како ќе се објави се многу повисоки. Јас сум убедена дека додека бев уредник на дневниот студентски весник на Yale правев поригорозна проверка на факти од некои македонски портали. Секаде има исклучоци, но се ми се чини дека во Македонија ги има многу повеќе одошто на Западот. Фактор: Кои се вашите планови? Останувате ли во Лондон, Њујорк или некаде по белиот свет каде што ќе ве однесе работата? Или сепак размислувате за враќање во татковината? Ѓоргиевска: Планирам да работам како новинар уште една или две години, па да се запишам на магистерски студии по меѓународни односи во Велика Британија или во САД. Секогаш сум отворена за нови искуства и немам зацртано каде сакам да останам. Знам само дека што и да правам понатаму, тоа мора да има некаква поврзаност со пишаниот збор и странските јазици, чие изучување е мое омилено хоби и да биде во земја кадешто квалитетот и трудот видливо се ценат. Фактор: Дали доаѓаш често во Македонија и каде го наоѓаш мирот во родната земја? Ѓоргиевска: Откако се преселив во Лондон имам можност почесто да се враќам во Скопје и искрено уште ми е чудно што од дома сега ме дели само тричасовен лет. Во Македонија се моите родители, момче, баба и дедо. Од мојата осумнаесетта година живеам далеку од дома, но секоја година наоѓам време и начин да поминам барем неколку недели со семејството. Тие се мојот мир. Фактор: Една порака од вас до младите во Македонија. Колку е важно образованието и дали местото под сонцето треба да го бараат во Македонија или сепак ќе бидат посреќни некаде во туѓина? Ѓоргиевска: Не би сакала да дадам генерален совет за сите млади затоа што познавам успешни врсници и дома и во странство, но можам да тврдам дека знаењето, практичните вештини и контактите што ги стекнав за време на моето високо образование беа клучни за успесите кои следуваа. Младите би ги советувала да го остваруваат своето образование на места кадешто мислат дека ќе најдат интелектуален предизвик, места коишто ќе им понудат можности. Јас знаев дека тоа нема да биде во Македонија и сите свои сили, почнувајќи од конкурирањето за стипендија во интернационалното средно училиште НОВА до макотрпните апликации за повеќе од 20 реномирани универзитети во САД, ги насочив кон остварување на таа цел. М.Ј.