Клучот за оживување на „распаѓачки“ град-дух? Направете го погоден за Инстаграм

Добивај вести на Viber

По години опаѓање, еден мал град во Италија се трансформираше во жив туристички град, каде што посетители од целиот свет се собираат за да фотографираат одеднаш познати мурали во градот.

Сторнара, некогаш просперитетен град во Апулија, познат по своето земјоделско производство, се соочи со економски тешкотии во последните децении, бидејќи неговото младо население замина за подобро платени работни места во поголемите градови.

Иако некои локални жители почнаа да се помируваат со празните улици и руинираните згради, Лино Ломбарди, уметник, одлучи да се обиде да го врати градот во живот.

Иако другите италијански градови се познати по своите колекции на ренесансни слики или по нивните зачувани римски урнатини, Ломбарди го организираше Страмуралес, годишен фестивал на улична уметност. Ломбарди, заедно со уметници од целиот свет, насликаа мурали на згради низ градот.

Во 2018 година, првата година од фестивалот, започна релативно бавно - беа изработени шест мурали - сега има над 140 во Сторнара, додавајќи многу боја и живот во градот во кој уживаа и локалното население и туристите.

Статистиките покажуваат дека приходите од туристи се зголемиле за 25% од 2020 година, овозможувајќи осум нови бизниси - вклучувајќи три хотели со појадок, два ресторана и продавница за уметнички материјали.

„Одеднаш, се појавија многу луѓе со камери и водичи. Морав брзо да научам да кажам „добредојдовте“ на пет различни јазици“, објасни сопственикот на кафуле Антонио Маљоне во интервју за SWNS. „Муралите го спасија мојот бизнис, но повеќе од тоа, ја спасија и нашата заедница.“

Ломбарди вели дека муралите што ги украсуваат над сто градски ѕидини се инспирирани од различни теми, вклучувајќи ја историјата на градот, миграцијата во Италија и важноста на граѓаните како јадро на градот.

„Ја изгубивме гордоста, но муралите нè потсетија дека нашиот град и нашите приказни се вредни за славење“, рече Салваторе Напи, пензиониран одгледувач на маслинки, во разговор со SWNS.

Напи е еден од многуте граѓани кои можат да гласаат за содржината што се предлага за секој мурал, а бидејќи на делата работат различни уметници, тие се движат од живописни до пригушени, од цртани до ултрареалистични, додавајќи уште повеќе текстура и живот во градот.

Жителката Рита Џенсано се врати во Сторнара во 2017 година за да се грижи за своите родители откако беше отсутна со години. На почетокот, таа рекла дека се плаши да се врати, но откако Страмуралес почна да се гради и туристите почнаа да го посетуваат, таа изјави за SWNS дека тоа е „н„На почетокот луѓето мислеа дека сум луд, но не можев само да го гледам градот како исчезнува. Почнав да ги гледам ѕидовите како празни платна што можат да се претворат во нешто убаво“, рече Ломбарди.

„Секој мурал ја одразува и визијата на уметникот и срцето на нашата заедница. Никогаш не планиравме да бидеме студија на случај, но ако нашето искуство може да им помогне на другите заедници, тоа е уште позначајно“, заклучи тој.

По успехот на Страмуралес, Ломбарди основа и добротворна организација која им нуди на средношколците можности да се вклучат во уметноста.

За изданието на фестивалот во јули 2025 година, Ломбарди ги поканува уметниците од секој континент да придонесат за Страмуралес, поттикнувајќи поразновидни посетители и привлекувајќи нова уметност за разгледување - одлука со која граѓаните на градот секако се задоволни.

„Кога првпат се вратив, се чувствував како жртва, беше како да влегувам во град на духови“, сподели Џенсано, која сега работи како туристички водич и живее во својот роден град со полно работно време. „Го оставив полно со живот и смеа, но кога се вратив, се чувствував како да умира.“

„Но, всушност, стана нешто извонредно од кое имав среќа да бидам дел“, заклучи таа.ајкул градот во Италија“.

Фото: SWNS