Љубов е кога..
Објавено во: Стил 10 Октомври, 2018
Се сеќавам на цело свое детство горе долу. Знам дека растев во семејство започнато со многу љубов, од едни двајца што се засакале без план, без финансиски грб и без компас. Имам една слика за целина што не ја гледам веќе често околу себе, а секој ден ме мотивира да бидам подобар човек за едно повеќе. Знам дека цело детство и цела младост ја поминав надвор, на улица. Како дете со најголемиот сендвич во рака направен специјално од бабата, играв напоредно со барбики, готвев со кал, играв фудбал и џамлии. Како тинејџер од дома задршка немав, моите се погрижија да почувствувам што значи семејство, поддршка и почит, што значи да пуштиш едно дете да се пронаоѓа, а притоа суптилно да го водиш во темницата. Немав временска граница на излегување, а сепак си доаѓав на време дома, правев милион и една глупост, а сепак тоа беше систематски исконтролирано.
Целата колумна на Ивана Кнез читајте ја на Женски магазин, тука.
Можеби ќе ве интересира
Мемедоски е македонскиот претставник на „Светскиот избор за Мис и Мистер за глуви“ во Прага: Бог ме направил различен од другите, но ми подарил повеќе таленти
