Не е до тебе... до мене е
Објавено во: Стил 17 Септември, 2018
Последниве 10-15 години, живееме во паралелни светови. Едниот е оној реалниот, во кој сме она што навистина сме, немтури сабајлечки, раскубани во косите, гурелави и нефункционални до првото кафе и тоа е издание во кое не’ знаат најблиските и оние со кои реално го делиме животот. Во тој-реалниот свет, имаме брчки, побелен корен на косата, стеречки пеги на рацете, целулит ваму-таму, свадбарки, пцуеме кога возиме низ метежот, се расправаме сами со себе, плачеме на песни од youtube и се криеме од сите, убедувајќи го светот дека сме добро.
Другиот свет е како оној на Дизни. Виртуелниот, во кој може да си ја стокмиме косата во каква што сакаме боја, да испегламе брчките, да ги обелиме забите, па дури и да се издолжиме за сметка на габаритноста што ни се насобрала во задниците и колковите. Во тој свет имаме перфектни профилни слики, перфектни семејства, пријатели, секогаш сме насмеани, расположени и мили. На фотографиите идила од домовите, наместени астали и поставена храна, уловени моменти кои ги делиме со светот.
Целата колумна на Ана Бунтеска, читајте ја на Женски магазин, овде.
