ПОВЕЌЕ ОД СВЕТА ВОЈНА: Што е џихадот и како настанал?

Добивај вести на Viber

Голем дел од муслиманите го прифаќа џихадот како интергален дел на исламот, меѓутоа она шо е важно е дека постојат повеќе облици на џихад, а некои од нив не се воопшто поврзани со војување.

Кога се зборува за исламот, на запад, посебно кај исламофобите, терминот “џихад“ е во тесна врска со насилство, тероризам и трајната војна на муслуманите против “неверниците“. Дури и оние со позитивен став кон исламот како религиско определување сметаат дека умерените муслимани не веруваат во џихад, туку таа доктрина ја застапуваат само радиканите струји.

Во реалноста поголемиот дел од муслиманите го прифаќаат џихадот како интегрален дел од исламот. Она што е важно е дека постојат повеќе облици на џихад, а некои од нив не се ни поврзани во војување.

Многу муслимани го сфаќаат џихадот во некоја рака како еквивалент на западната “оправдана војна“. Муслиманската света книга Куран и понатаму дава низа на аргументи за тезата дека војната е оправдана единствено како средство на одбрана против нееднаквоста, угнетувањето и агресијата.

Главното прашање е, дали биографијата на Пророкот Мухамед го поддржува таквиот став?

Мухамед го спроведил првиот џихад во историјата кога ги мобилизирал муслиманските бегалци во Медина и ги повел во Мека. Околностите и контекстот на ова случување се клучни како за доктрината на џихадот, така и за исламската култура воопшто.

Дали Мухамед водел агресивна војна против Курејшите во Мека затоа што биле “неверници“ или водел правична војна за самоодбрана? Мотивот на Мухамед за овој поход е пресуден за исламското сфаќање на војната и мирот.

Мухамед мирно го проповедал исламот во Мека цели 10 години пред да дојде до конечните судири. За тоа време првите муслимани биле прогонети, малтретирани, затворани и убивани. Историјата наместила приближно во исто време кога Мухамед го изгубил стрикото кој му гарантирал племенска поддршка, и кога ситуацијата за муслиманите во Мека станала неиздржлива, голема група на моќни и влијателни луѓе, во денешна Медина ја прифатиле новата вера.

Мухамед во тајност се состанал со овие луѓе во Мека, а тие му се заколнале на верност. Преку ноќ, муслиманите почнале да бегаат од Мека во Медина. Мухамед побегнал последен и така го извршил аџилакот познат како Хиџра (преселување).

Скоро деценија и пол, Мухамед ги советувал следбениците прогонот и понижувањата стрпливо да ги трпат. Може да се рече дека во тој период бил пример на човек кој одбива на насилството да одговори со насилство.

Сепак, кога новонастанатата исламска заедница се консолидирала после 10 години во Медина, се било спремно за пресметка со Курејшите во Мека и првиот џихад во историјата. Таква шанса Мухамед немал намера да пропушти. Убиството на муслиманите во Мека дало повод.

Дури во осмата експедиција која Мухамед ја покренал дошло до нови борби. Секој претходен пат, неговите непријатели се повлекувале пред бобрата. Силите на Мухамед, меѓутоа, напаѓале трговски каравани, а не регуларната војска која ги обновувала своите редови и се подгвотвувала да ја нападне Медина.

Кога Курејшите конечно стигнале пред упориштето на Мухамед со цел еднаш засекогаш да го избришат исламот од лицето на земјата, пред муслиманскиот пророк бил пред тежок избор: да се повлече или да остане да се бори портив побројниот непријател. Мухамед одлучил да се соочи со противникот и двете војски се состанале во битката на Бедра.

Битката на Бедра е прва голема битка во која се нашле меканските политеисти и муслиманите. Во оваа клучна битка за раниот ислам, муслиманите извојувале победа, а во историјтаа останала забележана како бтика во која се одиграла отворена “божествена интервенција“. Муслиманските извори наведуваат дека во неа учествувала Мелек Џибрил (архангел Михаил) и Иблис (Сатаната).

За да се прикаже Мухамед како агресор, исламофобите најчесто го занемаруваат страшниот прогон на раните муслимани и ја забораваат двојната природа на џихадот во историјата.

( Извор: Мојо)