Страв од љубење

Добивај вести на Viber

Ко за возрасна жена (да не речам, во години), имам стравови и тоа не баш малку. Да почнам од баналните. Страв ми е од гужви, особено што знам да добијам напад на паника кој и не е така пријатен за поднесување, а богами ни за гледање. Оној кој не почувствувал, веројатно ми се смее сега дур чита, но оние кои барем еднаш во животот се соочиле со тоа, знаат за што зборувам. Чувството дека сте без воздух и дека колку и да дишете длабоко, градите не ви се наполнети, несвестица, вртоглавица, препотување и тресење. Друг страв ми е оној од авиони. Знам, знам...имам и јас читано дека статистички авионскиот превоз е најбезбеден на светот. Но, тоа и не ми помага многу кога треба (а успешно избегнувам) да летам. Не ми е мене проблем полетувањето и слетувањето, за кои знам дека се најопасни, туку она лебдењето горе. Ми се има случено цел лет да седи стјуардеса до мене и да ме држи за рака, што баш и не и’ беше паметна одлука, оти и’ ја помодрев раката. Кутрата, уште и ми рече да гледам надвор и да видам колку се убави облаците. На тоа доби одговор дека е понормално надвор да гледам луѓе и автомобили, а не облаци. Типично за мене!