УШТЕ ИМА НАДЕЖ ЗА УКРАИНА - борби во руската власт, овој човек ќе игра клучна улога

Добивај вести на Viber

Откако украинската офанзива пролет-лето не ги донесе посакуваните резултати, сосема е извесно дека војната во Украина годинава нема да се решава на бојното поле. Мора да се признае, сè уште постои можност украинското политичко и воено раководство да се обиде да го подобри општиот впечаток на западните сојузници со некоја голема операција, нешто како Хеј Мери од американскиот фудбал, на кои им е се потешко да го сокријат разочарувањето што повеќе од 70 милијарди долари воена помош не носи конкретни резултати.

Ен-Би-Си Њуз откри дека поранешни високи претставници на Белата куќа и Стејт департментот редовно се среќавале со високи руски функционери. Првата средба беше во април, многу пред да започне украинската офанзива. Американците очигледно се надеваа дека украинските успеси на бојното поле можат да ја ублажат позицијата на Русија, но тоа очигледно нема да се случи.

Во секој случај, Вашингтон и покрај тврдењата на Белата куќа дека не стои зад овие разговори, отвора можност за мировни преговори. Ако нема друга причина, тогаш затоа што Западот нема уште 70 милијарди долари воена помош за следната година на војна.

Украина се уште има шанси да победи

Но, тоа не значи дека Украина сè уште нема шанси да победи, ако не со силата на нејзината армија, тогаш со растечката слабост на владата на Путин. Краткотрајниот обид за воен бунт на Вагнер, предводен од Евгениј Пригожин, имаше многу поголеми последици отколку што можеше да се процени на почетокот. Од нормално многу затворениот Кремљ секојдневно „протекуваат“ информации за силни борби во самиот врв на руската влада.

Засега се чини дека победник би можел да биде Виктор Золотов, командант на Рошвадриа. Целосното име на Федералната служба на единиците на Националната гарда на Руската Федерација е под директен надзор на Путин и по својата структура и цел е најблиску до италијанските карабинери или француските жандарми. На окупираните територии на Украина, Росгвадриа ги извршува и задачите на воената полиција.

Но, сега таа улога би требало значително да се промени. Најавата дека Росгвадриа ќе го добие оружјето што му припадна на Вагнер значи дека ќе се претвори во вистинска армија. Дека сериозно се работи на ова, потврдува и веста дека специјалната единица Гром на Федералната служба за контрола на наркотици, која е под управа на МВР, наскоро треба да биде приклучена на Росгвадрија.

Путин ја загуби довербата во Шојгу

Со некои други промени, Росгвадриа ќе стане преторијанската гарда задолжена да ја зачува моќта на Путин. Со оглед на тоа што Виктор Золотов порано беше личен телохранител на Путин и сè уште е личност со најголема доверба, новата намена на Росгвадриа не е големо изненадување.

Дотолку повеќе што е сосема очигледно дека Путин целосно ја загуби довербата во министерот за одбрана Сергеј Шојгу. Единственото нешто што сè уште го држи Шојгу на чело на министерството е фактот што Пригожин започна вооружен бунт токму со барање Шојгу и началникот на Генералштабот, генерал Валери Герасимов да бидат разрешени.

„Деновите се избројани“ и на Герасимов, но како и во случајот со Шојгу, Путин не сака да и покаже на руската јавност дека Пригожин бил во право со тоа што ги замени пребрзо. Или уште полошо, дека попушта пред барањата на Пригожин. Ако Шојгу и Герасимов во моментов се заштитени, тоа не важи за сите други службеници.

Британското разузнавање тврди дека генералот Сергеј Суровикин не е виден во јавноста од 24 јуни.

Поранешен командант на сите руски сили во Украина, а потоа и заменик командант кога Герасимов ја презеде функцијата, Суровикин е највисокиот генерал за кој се знае дека завршил во затвор поради истрагите за обидот за вооружен бунт на Пригожин.

Вториот е заменик министерот за одбрана генерал Јунус-Бек Јевкуров. Дотичниот, заедно со заменик-началникот на Генералштабот Владимир Алексеев (познат како одговорен за атентати и обиди за убиства на руски дисиденти на Запад), е снимен во не баш пријатен разговор со Пригожин во штабот на Јужна Воен округ во Ростов-на-Дон.

Подоцна се дозна дека Путин лично наредил одлучно да се брани Ростов и да се уништат силите на Вагнер на приодите кон градот. Вагнер буквално без отпор „влегол“ во градот. Под истрага се и многу високи, средни и пониски офицери кои ја имаа несреќата да се најдат на патот на Пригожин и Вагнер и решија дека е попаметно да не им се спротивстават. Особено се „готви“ во руското воено воздухопловство, каде истовремено Путин им дава „империјално“ помилување на сите бунтовници кои ги соборија хеликоптерите и Иљушин Ил-22М и пилотите кои одбија да ги нападнат колоните на Вагнер се приведени.

Путин е особено разочаран од двајца негови до неодамна омилени соработници - секретарот на рускиот Совет за безбедност Николај Петрушев и шефот на Федералната служба за безбедност (ФСБ) Александар Бортников. Ако руската воена разузнавачка служба (ГРУ) не можела или не сакала да го предупреди Путин за вооружениот бунт на Пригожин и Вагнер, ФСБ требало да го стори тоа. Сигурно знаеле за тоа, а ако не знаеле, може да се постави прашањето што друго се случува во Русија за што Путин нема поим.

ФСБ не успеа

Во секој случај, ФСБ генерално не успеа и сега се обидува да „извлече“ сеопфатни истраги на руското воено раководство, што нормално би било работа на ГРУ. Затоа, не изненадуваат информациите за жестоки (засега само) вербални конфликти меѓу Петрушев и Бортников од една страна и Шојгу и Герасимов од друга страна.

Позициите на ниту еден од овие четворица не се веќе сигурни, а со меѓусебни обвинувања се обидуваат да си ја зацврстат позицијата слабеејќи ја позицијата на другиот. Во други времиња, Путин би уживал. Но, сега, кога војната во Украина троши сè повеќе војници и опрема секој ден, и фактот дека Пригожин имаше сојузници на врвот на војската, Путин сака стабилност во владата, а не конфликт.

Рускиот истражувачки новинар Андреј Солдатов за DW Conflict Zone изјави дека ниту ГРУ ниту ФСБ не ја завршиле својата работа бидејќи веќе не знаат кој каква позиција има во владата.

Ќе летаат глави

Пригожин со месеци неказнето ги напаѓаше Шојгу и Герасимов. Ако некој друг го направеше тоа, ќе завршеше во затвор или ќе го фрлеше низ прозорецот. Сите знаеја за посебните односи меѓу Путин и Пригожин, па, според Солдатов, шефовите на ГРУ и уште повеќе ФСБ се двоумеле да напишат извештаи против Пригожин. Солдатов нагласува дека голем број членови на ФСБ, високи функционери, па дури и поранешни министри завршиле во затвори, па така се создала клима во која вработените повеќе време поминуваат обидувајќи се да откријат кој моментално е за или немилостив отколку да си ја врши работата. .

Така, децениската експанзија на автократијата речиси го чинеше Путин глава. Откако ги спаси своите, сега ќе им „лета глави“ на многу други. А во Путинова Русија тоа често нема наводници.

Фото: ЕПА