Часовникот отчукува за Грција

Добивај вести на Viber

Главното сценарио се уште се базира на постигнување договор во последната минута. Сепак, времето истекува и најлошото сценарио на обврските, кои беа малку веројатни пред неколку месеци, изгледаат можни сега. Еве што може да се случи:

Важни датуми

30 јуни: во случај на неплаќање кон Меѓународниот монетарен фонд, рејтинг агенциите ќе го намалат грчкиот државен долг како и обврските и тоа ќе доведе до намалување на рејтингот на банките и на сите компании од јавниот сектор во денови или недели потоа. По почетен распоред „Moody's“ ќе ги ревидира своите рејтинзи за Грција на 31-ти јули. Постои опасност од повлекување на големи суми на пари од банките, со можно намалување на банкарските депозити под 100 милијарди евра. Контрола на капиталот може да биде воведен итно, слично на она што неодамна се случи во Исланд и Кипар.

1 јули: Седницата на Управниот одбор на Европската централна банка може да ја натера централната банка да сака повеќе гаранции за одржување на програмата за Итна помош за обезбедување на ликвидност.

8-17 јули: Грција ќе се покаже неспособна да ги врати своите долгови (450 милиони евра на Меѓународниот монетарен фонд, 11,67 милијарди евра во форма на кредити и 71 милиони евра камата на 3-годишните обврзници издадени во 2014 г .)

20 јули: Во случај на неплаќање на 3,5 милијарди евра кон Европската централна банка, програмата за Итна помош за обезбедување на ликвидност ќе биде запрена, што ќе доведе до национализација на поголемиот дел неодржливиот банкарски сектор. Новите обврските де факто ќе се гледа како „Grexit“. За да продолжи во еврозоната, грчката влада може да се стреми да воведе паралелна валута за ограничен временски период (главно IOU - државен долг со парична вредност), но без значајна финансиска поддршка, земјата на крајот нема да има друг избор освен да пушти нова валута со законско платежно средство во Грција.

Девалвација ... само една илузија

Во случај на „Grexit“ Грција може да направи парична девалвација меѓу 50% и 70%. Неспоредлива рецесија - најверојатно ќе го следат во текот на следната година. Во годината по обврските и девалвацијата во Аргентина, рецесијата достигна 11%. Слична слика е многу веројатна и за Грција.

Назад на верувањата на придружните „Grexit“, монетарната девалвација е само илузија и нема да и се дозволи на земјата да ја подобри својата конкурентност. Девалвацијата би можела да има ефект, ако грчкиот платен биланс не беше структуриран при дефицит. Увозот како волумен е три пати поголем од извозот. Под овие околности, девалвацијата е само еден симбол на умирање економија и би ги испровоцирала хуманитарна криза, невидена од 1945 година.

Усвојувањето на нова валута, која ќе го замени еврото, може да се покаже практично тешко. Не е сигурно дека Грците ќе ја прифатат новата валута. Веројатно тие би биле наклонети да ја користат, како што покажуваат сите анкети за учеството на земјата во еврозоната. Најлошото сценарио за неколку валути во обраќањето во земјата на долгорочен план е контроверзно. Може да се случи, ако се земе предвид дека околу 100 милијарди евра биле повлечени од банкарскиот сектор од крајот на 2009 година до сега и се скриени под душеци оттогаш.

Значителен илегален пазар на валута може да се развие, по барање на она што може да се види во Аргентина или Венецуела. Грците би сакале силната валута - евро - и би избегале од новата. Законот на погрешен би работел совршено - лошите пари помагаат на најдобрите. Де факто тоа би довело до „евроизолација“ на економијата. Нема сомневање дека Грција би била основниот губитник, ако преговорите со нејзините кредитори пропаднат.

Мала цена за европските земји

Независно од делумен или целосен карактер, грчките обврски не би довеле реално до влошување на јавните финансии или даночни зголемувања меѓу европските земји. Износот на кредитите дадени на Грција, веќе се вклучени во пресметките на државниот долг, што значи дека нема да се подигне веднаш.

Грчките обврски би ги принудиле европските држави на рефинансирање и кредити на финансиските пазари. Но имајќи ги предвид многу ниските камати и очекуваната повисока инфлација во следните неколку години, невраќањето на грчкиот долг треба да остане безболно за јавните финансии, дури и за основните донатори - Германија и Франција.

Сепак кредиторите би оставиле камата од околу 1,5%. Во Франција тоа би довело до зголемување на фискалните приходи еквивалентно на силен содразум од 75% супер данок на богатите (тоа би претставувало неколку стотици милиони евра секоја година).

Ограничено распространување на економијата и финансиите

Во заклучок ризикот од ширење на економијата и финансиите на европско ниво е ограничено, имајќи предвид фактот дека изложувањето на приватниот сектор во Грција е многу ниско. 85% од грчкиот долг е во рацете на јавни субјекти. Европските банки немаат повеќе грчки државен долг или во мали димензии. Изложеноста на француските банки е ограничен до неколку стотици милиони евра од грчкиот корпоративниот долг. Од 2010 година воведувањето на внатрешни планови за непредвидени ситуации, кои да пречекан грчкиот државен ризик и повисоките контролни нивоа придонесоа за имунизирањето на европската финансиска индустрија.

Не се исклучени краткорочните прекумерни шпекулации од хеџ-фондовите против најзадолжените европски држави или најранливите банки. Од оваа гледна точка Италија би требало да биде прва, имајќи предвид нејзиниот многу висок јавен долг и фрагментиран јавен сектор. Засега зголемувањето на јужноевропски каматни стапки во текот на последните неколку недели не може да се гледа на друг начин освен како доказ за верижна дистрибуција - тоа е само знак за нормализација. Инвеститорите сега ги интегрираат ризичните фактори, по период на невообичаено ниски нивоа на каматите.

Во сите случаи врзувањето на дистрибуција би можело лесно да се премине преку акцијата на Европската централна банка. Не е исклучено централната банка привремено да го зголеми купувањето на средства на секундарниот пазар. Ограничената големина на обврзницата на пазарот во Европа овозможува привремена контрола врз пазарот и нападите на хеџ-фондовите наскоро би завршиле.

Од друга страна се уште е тешко да се оценат политичките последици од „Grexit“. Поларизацијата на јавното мислење во Германија, Данска, Шпанија или Финска и перспективата од „Brexit“ се одразува фактот дека нема заеднички проект во Европа на долгорочен план. Излегувањето на Грција од еврозоната може да е причината Европејците да обрнат внимание на тоа дека немаат веќе заеднички интереси, судбина или волја да живеат заедно.

Реалниот проблем во грчкиот случај дефинитивно не е економски, туку е политички. Грчкиот премиер Алексис Ципрас јасно ја разбира ова ситуација и сака да го постави прашањето за грчкиот долг на политичко ниво во врска со следната седница на Европскиот совет, кој ќе се одржи на 25 и 26 јуни. Со други зборови, не очекувам ништо од средбата на Еврогрупата на 18 јуни.