Игрите на Капитол Хил

Добивај вести на Viber

Америка дефинитивно навлезе во таканаречена финансиска блокада. Она што повеќето го очекуваа од денеска е реалност за најголемата економија во светот. Како што веќе пишувавме, тврдоглавоста на политичарите предизвика една третина од федералните работници да останат дома без да знаат кога ќе примат плата и кога ќе се вратат на работа. Инаку во САД, во федералните институции, вкупно работат луѓе колку што има жители во Македонија. Реално е да се очекува дека оваа ситуација нема да трае предолго бидејќи тоа ќе преставува колапс на целиот државен апарат, а за земја која има БДП од 15 трилиони долари и која има 300 милиони жители, ова ќе биде цунами од епски пропорции. Без дилема доколку ова потрае подолго ударот ќе го почувствува целиот свет. Дополнително на 17 октомври мора да се изгласа ново продолжување на лимитот на јавниот долг. САД не смее да се задолжува неограничено, постои плафон за задолжување кој мора да биде поместен доколку се пробие. Во случај на негово неизгласување тоа ќе значи банкрот на земјата. Нема потреба да се дообјаснува што тоа ќе значи. Премногу работи се ставени на коцка и токму поради тоа не е за верување дека горното сценарио ќе се оствари, иако сепак тврдоглавоста понекогаш нема крај. Главниот проблем е секако Обамакер, законот кој треба да го обележи владеењето на претседателот на САД и неговата администрација и да овозможи пристап до здравствено осигурување на сите американци. Веројатно никој не го знае точниот ефект од законот и во зависност од тоа од каде доаѓаат информациите добивате различни исходи. Републиканците велат дека со законот дефициот ќе се зголеми, додека демократите тврдат дека напротив и покрај тоа што во период од десет години трошокот ќе биде 1,7 милиони долари на крајот државата ќе има бенефит од неговото воведување. Оние кои нема да вклучат ќе плаќаат казни, ќе се зголемат некои даноци и ќе има помалку трошоци во Медикер програмата. Овие приходи ќе предизвикаат затварање на дупката од 1,7 трилиони долари. Меѓутоа никој точно не може да знае како во пракса сето тоа ќе функционира. Еден од изворите за финасирање на овој закон е данокот на медицински помагала. Пејсмејкери, апарати за комјутерска томографија и сл. Со данокот ќе се зголемат приходите за 29 милијарди долари или 2,9 милијарди годишно. Републиканците се противат на овој данок и инсистираат истиот да биде тргнат. Значи се работи за ставка која е 0,08% од целиот федерален буџет. Тогаш зошто толку врева? Дека играта не е така наивна, покажува податок дека компаниите кои произведуваат вакви производи се стационирани во региони во кои со години наназад се гласа за демократите. Вкупно 400.000 луѓе работат во овие компании и како што рековме претежно се демократски гласачи. Републиканците делува дека се определија за точка која најмногу може да ги погоди токму нивните противници и тоа баш каде што најмногу боли. Директорите на компаниите секако дека се согласни со овој притисок велејќи дека законот ќе предизвика отпуштања, намалување на инвестициите.... Се поставува прашањето зошто Демократите не попуштат? Како што би рекла рекламата за чипс, ако ти дадам тебе ќе треба да им дадам и на другите. Иако се работи за мал износ, што веројатно може или да го компензираат или да пројдат и без него, фактот дека ќе прифатат отстапка ќе предизвика револт кај секој што би бил погоден со реформата(даноци не се зголемуваат само тука). Дополнително маржите кои ги остваруваат овие компании се исклучително големи и не е така страшно збирно да платат 2,9 милијарди долари. И така играта започна, 0,08% или 2,9 милијарди долари закочија трошење од близу 4 трилиони долари колку што е буџетот на САД. Редакција Фактор