КАКО ЗЕМЈОТРЕС СО ЈАЧИНА ОД 7,6 СТЕПЕНИ, НЕ ЈА СРУШИ НАЈГОЛЕМАТА КУЛА ВО СВЕТОТ? Три причини се клучни

Добивај вести на Viber

Околу 1.500 земјотреси ја погодуваат Јапонија секоја година. Од нив забележливи се околу 50, а шест или седум силни, со јачина од 5 степени според Рихтеровата скала. Бидејќи Јапонија се наоѓа во сеизмички најактивната област на светот, каде што се среќаваат четири тектонски плочи, а има и десет проценти од активните вулкани во светот, Јапонците станаа познати по нивната антиземјотресна архитектура и градежна инфраструктура што може да издржи земјотреси со јачина од 7 степени.

Откако земјотресот со јачина од 7,6 степени според Рихтеровата скала денеска ја погоди западна Јапонија, најголем проблем, како што пренесуваат медиумите, не биле големите материјални штети од земјотресот, кој веројатно би го срамнал поголемиот дел од Европа, туку можноста за цунами.

Имено, причината за малите инфраструктурни штети во Јапонија денес, која е една од најгусто населените земји со 125 милиони жители, дури и со разорни земјотреси, се прописите. По двата разорни земјотреси во поновата јапонска историја, во 1978 и 1995 година, т.н. Закон за градежни стандарди, со цел да се зголеми безбедноста на дрвените објекти и нивото на антисеизмички карактеристики на сите објекти што ќе се градат во иднина.

Генерално, сега се на сила двете најважни правила: ако зградата е оштетена од помал земјотрес, таа мора повторно да се изгради од нула според најновите антисеизмички правила. Или, ако објектот е оштетен од посилен земјотрес, степенот на материјална штета е прифатлив, но се додека нема човечки жртви.

Сега, како точно Јапонците прават нивните згради да издржат силни земјотреси? Како што пишува Јасухару Мацуно, експерт за недвижнини во Токио Портфолио, тие го прават тоа со три основни стандарди во структурниот дизајн на нивните згради.

Првиот е наречен Таишин и стандардот пропишан со закон е дека сите греди, столбови и ѕидови на зградите мора да имаат минимална дебелина, доволна за да апсорбираат интензивно тресење на земјата. Ова е правило за ниските згради и е најосновниот облик на заштита од земјотрес.

Меѓутоа, за високи згради и облакодери над 150 метри, од кои Јапонија има повеќе од 270, се применува друг стандард, Сеишин. Тоа подразбира поставување на амортизери, гумени слоеви или сеизмички изолатори помеѓу основата и рамката на зградата, кои треба да ја апсорбираат енергијата на земјотресот што оди од дното кон врвот. Зиги Лубковски, сеизмички експерт од Лондон, вели дека јапонските земјотреси предизвикуваат зградите да се поместуваат настрана до 1,5 метри.

Затоа, во некои случаи, како што е 53-катната кула Ропонги Хилс Мори во Токио, на пример, вакви амортизери се поставуваат на секој кат до врвот, што драстично го намалува движењето.

Или, може да биде комбинација од дизајн и сеизмички изолатори, како што е случајот со кулата Skytree во Токио, која со 634 метри е највисоката во светот. Изграден со елементи на традиционална јапонска пагода, но вклучува централна колона прикачена на сеизмички изолатори, всушност структури со линеарни водилки кои делуваат како „тампон зона“ за основата и врвот на зградата.

Додека третиот стандард, Менсин, најнапредниот и најскапиот, имплицира дека конструкцијата на зградата е изолирана од земја со слоеви од олово, челик и гума. Под темелот или рамката на зградата се поставуваат амортизери или гумени блокови со дебелина од околу 30-50 cm за да се спротивстават на движењата на земјотресот. Всушност, фигуративно кажано, земјата под зградата се тресе од земјотрес додека самата зграда мирува.

Според Јутарња, освен оние стандардизирани и законски пропишани методи, има и други. На пример, јапонските внатрешни згради често се направени од челик, а не од армиран бетон. Исто така, на многу високи згради и облакодери поставуваат нишала кои се нишаат напред-назад при земјотрес и помагаат да се спречи движењето на зградата од едната на другата страна. Исто така, тие ги опремуваат своите куќи со сензори за рано предупредување за сеизмичка активност и поставуваат преклопни врати, кои можат да се отвораат и нанадвор и навнатре, за брза евакуација во случај на итност.