ПОСВОИЈА ДЕВОЈЧЕ НА КОЕ МУ ПОЧИНА ЦЕЛОТО СЕМЕЈСТВО - хуманоста на Бранкица и Слободан го расплака регионот

Добивај вести на Viber

Јована Врањеш денес има 13 години, но преживеала повеќе трагедии отколку некој за цел живот. Остана без брат, баба, вујко и на крај без татко и мајка, сама на светот, додека парот Мариќ не ја посвои.

Бранкица и Слободан Мариќ од Бардача кај Србац во Република Српска се ретки благородни луѓе. Велат дека Јована донела светлина и љубов во нивната куќа и ја обезбедила целосната смисла на семејниот живот.

На Јована ѝ е тешко да зборува за минатото. Таа само вели дека трагедиите и смртта често тропале на вратата во нејзиното семејство, додека не ѝ ги одзеле најблиските, и тоа баш сите.

Прво починал тригодишниот брат на Јована, а потоа бабата Доста и вујкото Ѓураѓ, кого исто така многу го сакала. Нејзината мајка Нада починала во 2014 година на 43-годишна возраст, а потоа во март 2020 година, на 54-годишна возраст, починал и таткото на Јована, Милорад, воен соборец и пријател на Слободан од најтешките денови. По смртта на нејзиниот татко, Јована, родена на 27 август 2010 година, таа нашла краткотрајно засолниште во Косиерово, во најблиската населба. Центарот за социјална работа од Лакташ побарал можност привремено да биде згрижена во дом за деца без родители.

- Јас и мојата сопруга, со која немам деца, се договоривме да ѝ помогнеме на Јована затоа што по сите тие трагедии се чувствувавме здробени, скршени... Ја сакавме Јована додека нејзините родители сè уште беа живи. Милорад, мојот воен другар од 16-та бригада, честопати ни ја носеше девојката да ја чуваме, додека тој работеше за егзистенција во селото“, изјави Слободан.

Поради сè што и се случи на Јована, вели сопругата на Слободан, Бранкица, решиле да ја посвојат, да се борат за неа, без разлика на правните компликации.

- Плачевме, размислувајќи за неа во првите денови, додека не дојде кај нас. Социјалната служба ни понуди згрижување со паричен надомест, но ние одбивме. Не сакавме никаков надоместок освен самостојно да ѝ помогнеме на Јована, за таа по големите семејни трагедии и трауми да заплови со нас во подобро, посреќно детство.

Нејзиниот сопруг додава:

- Во неколкумесечни постапки се стекнавме со статус на делумен посвоител, бидејќи тоа законски не е можно поради нејзината возраст, но во секоја смисла ја сметаме за ќерка, а таа нас за нејзини родители. Од јануари годинава Јована е во правна смисла наша и сме мало и многу среќно семејство.