Потресно писмо на полицаец од Словенија:Немам пари за роденденот на својот син, доста е веќе, нема да удирам по гладниот сосед!

Добивај вести на Viber

Словенечкo „Дело“ објави писмо,од словенечки полицаец кој изјави дека нема да удира по својот гладен сосед, дури и кога тоа ќе му биде наредено. Тој им порача на демонстрантите дека тој е дел од нив и дека ќе го спушти штитот, а на  владата и порача дека се готови! -Почитувани полицајци -Колеги, пријатели, татковци и мајки, словенечки деца имаше војна, имаше насилство, успешно ја одбранивме Словенија, ние само сакавме независност и подобар живот, но сега сме заглавени во затворот на словенечката политика, лева и десна, пишува полицаецот. И ние сме луѓе Секој ден сме дел од овој кошмар, словенечки кошмар кој има  две страни. На првата страница е земја која сака да се искорени тоталитарната диктатура на  владата, а од другата страна има неколку ненаситна материјалисти кои  заборавија дека ние Словенците сме луѓе.  Јас сум шокиран, јас не можам да верувам дека словенечката полиција се повеќе се занимава со "криминал", која вклучува крадење пецива и леб, крадење на основни работи за животот. Овие луѓе, не се крадци и криминалци, тие се гладни! Тие ова го прават  со цел да  преживеат, да преживеат во Словенија, која требаше да стане новата  Швајцарија. Во оваа земја повеќе неможе да се живее,  овие гладни луѓе кои крадеа леб и се осудени. А вистинските криминалци не. Затоа само им порачувам на властите:  Јас сеуште сум човек, сеуште знам што е добро, а што лошо , дури и кога насебе ќе го облечам панцирот, кацигата и во раце ќе ги земам штитот и пендрекот. Ни кога ќе ми наредите нема да удирам по гладниот сосед! Им порачувам на властите дека  никогаш повторно нема да удирам по оние кои протестираат, по гладниот сосед. Јас не сум за притискање на тие очајни луѓе кои гладуваат поради вашата неспособност. Никогаш нема да нападнам луѓе кои се во право. Нема тоа да го направам ниту да ми наредат, не сум така воспитан! А ти драѓи колега? Мојот син плачеше кога му реков дека неможе да ги покани другарчињата  Јас не сум политички определен. Јас пишувам бидејки мојот 5-годишен син за три месеци ќе го  прослави својот роденден. Но, му реков дека не може да ги покани пријателите,бидејќи ние немаме пари, иако мојата сопруга и јас сме образовани. Син ми многу се разочара и многу плачеше. За да го смирам морав да му ветам дека следната година ќе има голема забава. Го лажев своето дете поради неспособната власт и диктаторската политика која нема никакво чувство за работниците. Ова писмо го напишав во името на сите нас, обичните луѓе. Јас ќе го спуштам штитот, ќе ја тргнам кацигата ќе ги занемарам наредбите, јас сум дел од вас добри луѓе! За владата: Готови сте ќе ги спуштиме штитовите! Потпис: Полицаец