Задолжително четиво од психолозите: Помош за родителите на првачињата

Добивај вести на Viber

Почнува новата учебна година. 

За многу родители денес почнува нов предизвик. Имаат прваче. Вознемирени се како нивното чедо ќе се вклопи во новата средина, како ќе се прилагоди на новите другарчиња, учителка или учител, училишни клупи, домашна задача, тестови ... и се она што училиштего го носи со себе.

Но, многумина ќе се соочат и со фактот детето да покажува одбивност и да не сака да очи во школо.

Психолозите ги предупредуваат родителите на деца во училишна возраст дека со почетокот на септември тие треба да бидат вооружени со големо трпение. Сетете се дека на  детето - без оглед на тоа колку е големо му е потребна родителска поддршка во овој тежок период на промена. Промена на режимот, преминување од летен одмор во зафатен ден. Особено тешко е адаптирањето на првачињата во училиштето и неговите правила, кои беа во сосема поинаква возраст во градинката, а сега се очекува да седат и да пишуваат дома.

Решивме со вас да споделиме неколку корисни совети како да им помогнете на децата да се прилагодат на процесот на учење што е можно побрзо.

Незаинтересираноста на детето да оди на училиште, колку и да не верувате, може да биде симптом на психолошки проблем. Треба да бидете особено внимателни да не ескалира ситуацијата. Незаинтересираноста на децата да одат на училиште е најчесто на возраст од 6 години. За разлика од постарите деца кои одбиваат да студираат, помладите остануваат дома без да ги знаат своите родители. Нивните стравови и грижи се изразуваат рано наутро. Децата почнуваат да се жалат на било какви физички симптоми и болести.

Внимателно објаснете му на вашето дете дека секогаш може да се потпре на вашата поддршка ако нешто го загрижува. Обидете се да ги разберете неговите стравови кои го спречуваат да оди на училиште. Ова е универзален начин кој функционира во секој случај. Најдобро е, од рана возраст, детето да сфати дека е подобро да се зборува и да се сподели со родителите наместо со другите, кои често се несоодветни.

Голема грешка за родителите е да му кажат на своето дете нешто како "Не се однесувај! Оди на училиште!". Вашето дете треба да биде подготвено да го сподели со вас, а знаејќи дека секогаш сте подготвени да го слушате, дајте му совет. Главната работа е детето да знае дека не постои ништо лошо во училиштето, и дека тоа дури може да се чувствува добро таму.

Забележувајќи дека детето не сака да оди во училиште разговарајте со него мирно, да ги дознаете причините за ова неподготвеност. Децата може да имаат многу причини, без оглед на тоа дали возрасниот ги гледа и ги разбира.

Пофалувајте и охрабрувајте го детето почесто, но само објективно!

Прилагодувањето на училишниот животен режим за децата продолжува поинаку: обично 2, понекогаш и 3 месеци. Следете го вашето дете за строго почитување на режимот. Да оди во кревет навреме, да стане наутро за да појадува, откако ќе се врати од училиште да ја подготви домашната задача. Бидете внимателни, сепак, родителите не претерувајте со сериозноста.

Еве неколку правила кои можат да ви помогнат:

1. При пишувањето на домашна работа, започнете со она што детето го сака.

2. Направете паузи помеѓу различни ставки. За време на паузата, вашето дете нека си игра.

3. Првично, при подготовката на домашните задачи, седнете до вашето дете и со секој нареден ден се повеќе оддалечувајте се! Нека се навикне да пишува само!