Блумберг и Фајненшал Тајмс

Добивај вести на Viber

Руперт Мардок преку неговата компанија Њуз Корп веќе неколку години е сопственик на еден од најпрестижните бизнис весници, Вол Стрит Џурнал. Интересен е начинот на кој Мардок пред неколку години дојде до акциите во весникот. Генерациски сопственик на весникот била фамилијата Банкрофт. Сепак како што обично бидува после неколку генарции наследниците се множат и работите не може така едноставно да се контролираат. Значи весникот го контролира труст на семејтвото, во кој секој член си има одреден број на гласачки права. Па така искористувајќи ги информациите кои му стоеле на располагање Мардок успева да ги пронајде правите луѓе во семејството кои потоа во желбата за пари ќе успеат да ги поттикнат останатите да ја продадат компанијата. Секако да не заборавиме главен и веројатно основен мотив за продажба се и парите, тогаѓ Мурдок понуди цена двапати повисока од пазарната. Сепак весникот беше негова голема желба и сакаше да преставува круна на неговата империја. Последните информации кои кружат околу прoдавањето на Фајненшал Тајмс покажуваат дека за весниците се интересираат само луѓе од старата гарда. Па така кандидат за купец на овој бизнис весник е градоначалникот на Њујорк 70 годишниот Мајкл Блумберг, кој веќе го има во своја сопственост помалку престижниот Бизнисвик. Инаку Фајненшал Тајмс е во соптвеност на компанијата Парсонс, која во последните финасиски резулати не објави посебни податоци за весникот. Парсонс е најголемиот издавач во светот која има годишен приход од околу 8 милијарди евра. Сепак најверојатно е дека весникот генерира загуби. Во моментов имаат 600.000 претплатници од кои 300.000 се на онлајн изданието. И тука е големиот проблем, иако се потребни печатените изданија никако да на најдат модел на функционирање со кој ќе ги придобијат огласувачите. Нема никава дилема дека анализите и коментарите на новинарите некаде ќе мора да се појавуваат и дека на крајот на краиштата некој ќе мора да плати за нив, но во моментов се чини дека печатот навистина е во сериозна криза. Печатените изданија се во позиција на радиото кога дошла телевизијата. Веројатно нема да умрат како некои велат, но секако ќе бидат помаргинализирани. Од друга страна содржината на интернетот во таков случај несомнено ќе стане поскапа. Како што напишавме погоре, содржината не може да биде постојано бесплатна. Токму поради овие причини во компанијата на Блумберг има неколку струи околу неговата одлука да влезе во трката за ФТ. Весникот патем речено се проценува на износ од 1,2 милијарди долари и имајќи ги во предвид парите со кои Блумберг располага, ова не би требало да биде некој проблем за нив. Сепак постојат притисоци да се оди во аквизиции на нови медиуми, пред се на интернет медиуми како на пример Линкдин (поради потенцијалот кој го нуди), наместо на вакви стари изданија кои генерираат загуби. Сепак имајќи во предвид дека Блумберг контролира 90% од неговата компанија, одлуката дали да се купи ФТ ќе биде исклучиво негова. Редакција Фактор