На роденденот на аутистичниот син дошле само две другарки од одделението: Ирена Лозана со освестувачки статус кој нема да ве остави рамнодушни

Добивај вести на Viber

Ирена Лозана е жена која носи многу инспиративна приказна со себе. Сопруга и мајка на три деца, со животна адреса во Скопје. Откако на нејзиниот син Кан му е дијагностициран аутизам, нејзината животна мисија се насочува кон децата со нетипичен развој и нивните родители.

Овој пат таа сподели една емотивна објава на својот профил на Фејсбук, посветена на роденденот на Кан, со цел да ја подигне свеста за инклузијата.

„Вчера на Кан му беше роденден. Иако како секогаш планиравме да му го славиме роденденот во градскиот парк на поканата на едни драги гости се случи следново ...Нашата драга пријателка Марија наместо само да дојде на роденденот решила да го изненади Кан некако поинаку...За оние кои го познаваат Кан знаат дека е на аутистичен спектар и дека оваа година е целосно заљубен во Супер Марио, Кан е облечен како Марио по цел ден и секаде така шета....Некој се шета во „Најк“ и во „Гучи“ некој дотеран како Супер Марио...

Да се вратам назад, Марија почнала да бара костум од Супер Марио за да го изненади Кан на забавата, ама барајќи костум дошла до Игротеката Супер Марио и до прекрасната Дијана сопственичка на игротеката. Кога Марија објаснила за што ѝ треба костумот Дијана ѝ рекла „Да си дојдете вие кај нас оти надвор е ладно па на Кан да му го направиме роденденот во игротека. И така би, тетка Дијана го почасти Кан со цела организација за неговата роденденска забава вклучувјаќи ја и тортата...секако со Супер Марио.

Кан беше радосен поради многуте работи кој за него беа радост таму.

Е сега сакам да ја нацртам малку и онаа другата страна на семејствата и на децата со попреченост кои се обидуваат да го социјализираат своето дете на „класичните” начини како што се роденденска забава во игротека каде што родителите сè органиизраат и се надеваат дека барем за тој ден нивното дете нема да се почуствува само,отфрлено, и дека ќе успее да се социјализира и да создаде некакво или пријателство или пак барем тој ден да поигра или пак само да биде со другите деца бидејќи сепак нели тој ден гостите се дојдени за него.

На роденденската забава како што може да видите имаше само две другарки од неговото одделение, нашето семејство и вработените во игротеката (кој беа прекрасни домаќини). 

Да ми се случеше ова пред неколку години кога Кан бесе помалеќок и додека сè уште бев во тага и во збунетост веројатно ќе плачев цел ден и ќе се секирав што ќе биде со моето дете и каков неспособен родител сум јас, и веројатно ќе се решев да се изолирам уште повеќе и никогаш да не направам ни забава за него ни ништо. Јас знам дека многу посебни родители го чувствуваат истово секој ден. 

И фала Богу не сум таму веќе неколку години наназад, работам силно на себе и на подигање на свеста на моето семјство и на другите околу мене. 

Повеќе детали на Женски магазин