Наместо да купувате букет цвеќе за 8 Март – дајте им поголеми плати на жените!

Добивај вести на Viber

Благодарение на Холивуд и добриот маркетинг, Меѓународниот ден на жените стана глобален феномен, а подарувањето цвеќе и бомбониери, срца и други подароци на саканите дами со време не зафати и нас. И додека повеќето ќе знаат да ви кажат дека 8 март е Ден на жените, зошто тоа е така и што всушност се слави знаат многу мал број на луѓе.

Меѓународниот ден на жените или попознато, Осми март е празник посветен на жените. Настанал како ден на сеќавање на борбата за економска, политичка и социјална рамноправност на жените .

Празникот е востановен на Втората меѓународна конференција на жените социјалисти 8 март 1910 година во Копенхаген, на иницијатива на Клара Цеткин, водачката на германските социјалисти и женско работничко движење .

Обединетите нации го прогласија осми март за меѓународен ден на жените во 1975 година. Жените во Македонија имаат право на глас од 1945 година.

Во приказната за одбележувањето на 8-ми Март ја спомнавме Клара Цеткин. Денес 8-ми Март се сведува на цвеќето. Но, кој знае дали кога Клара се борела за рамноправност и било до цвеќе. Таа го истрасирала патот за меѓународна солидарност на жените во борбата за економска и политичка рамноправност.

И после години…приказната добива нов тек. Одамна е се поинаку. Денот за кој се бореше Клара е одамна измутиран во нешто сосема друго. Се сеќаваме сите сакавме на учителката да и подариме цвет. На мама и баба да им го честитаме празникот со цртеж со цвеќе. А тие божем изненадени а дотерани не честеа торта, божем слушајно направена. И тоа се најубавите спомени. Приказната имаше шарм, блискост, празникот не беше комерцијален.

И после еден ден драга Клара, ни се смачи како се празнува денот на жената барем тука кај нас. Порано тоа можеби било неработен ден за жените. Одат на работа ама не работат. Денес одат на работа и тоа како ли работат. Мажите купуваат пупка од неотворен каранфил. Жените со тазе фризури, излакирани и нашминкани мажите ги водат во кафеана на ручек до вечера. И сите на маса околу маса. Потоа жените си одат, мажите остануваат да си допијат.

Комерцијално, лицемерно. Се нудат ефтини мениа кои после чинат многу повеќе. Продавниците полни глупостинки завиткани во целофан.  Знаеме дека на запад не е како на нашиот исток. Таму празникот е само некој си комунистички празник, заборавен.

Но, да се навратиме на приказната. Погоре споменавме дека 8-март е ден кој настанал за борба кон подобра економска рамноправност.

Ефтини подароци од работодавачите, а мали плати-нели е лицемерно?

На работа директорите, т.е по нивна нарачка шефовите делат пакети зависи кој што решил да им „подари“ на работничките а не дека е од срце искрено подарено.

Некои екебани или свенат каранфил, други ефтини парфеми и креми што нема никогаш да им ги купат на нивните жени, трети пак ги носат на прошетка до главниот град или поблискиот манастир .

Не, драги газди. Џабе ви се тие подароци и прошетки кога работниците ви се со тажни погледи и празни џебови, лажни насмевки на лицата а болки во срцата оти со 10 000 денари просечна плата некаде и помалку или со дневница во текстилна индустрија од 300 денари крпат ден со ден.

Дали сте ги запрашале како тие преживуваат и го хранат семејството?

Не бидете лицемерни, место да им подарувате цвеќиња, дајте им поголеми плати, израдувајте ги со денар плус кој за вас можеби не значи ништо ама за нив ќе значи многу.

Дајте им мотив со кој ќе доаѓаат на работа и ќе видите колку дупло ќе ви вратат.

Но некогаш, не сте и вие криви. За спроведување на политиката на јакнење на правото на жената во социјалниот живот е најодговорна државата, односно власта која ја води, која ги донесува сите закони и која ви го дозволува тоа што го правите а ви прогледнува низ прст ако и дадете нешто за возврат.

Како и да е нека овој текст ве потсети дека 8-март е нешто повеќе од букет цвеќе и кутија бомбони! Бидејќи, вистинската еднаквост уште чека да биде остварена!

(Фактор архива)