БОЛНА ПРИКАЗНА НА ИСЕЛЕНИК ОД БАЛКАНОТ:„Еве каде завршува потрагата по подобар живот некаде во Франкфурт, Копенхаген, Брисел“

Добивај вести на Viber

Многу пати досега е пишувано околу тоа, колку им е тешко на луѓето што заминуваат во други држави за подобро утре. Меѓутоа, иако многумина од нив тврдат дека им е поубаво, има и такви кои брутално ја раскажуваат својата приказна. Некои од нив говорат за тоа колку битката по пари го обзема целиот живот.

„Ја напуштате Србија во потрага по подобар живот и се населувате некаде на запад. Пред заминување го отфрлаш целиот гнев кон Србија поради твоето заминување, само колку да ти олесни заминувањето. Таму на запад се сместиш во стан од 40-50 м2, наоѓаш работа на 50 км, стануваш во 05.00 и се враќаш во 17.00 часот. Платата е убава, но не можете да потрошите многу затоа што сте тука да заработувате и да заштедите. Нема кафани, раја, печење и враќање дома после 23.00 часот. Легнувате најдоцна во 21.00 часот. Годините летаат, а вие тоа не го забележувате бидејќи салдото на вашата банкарска сметка ви кажува дека сте на вистинскиот пат. Гледаш како градат другите во таа Србија на која ти се лутеше, па ги следиш. На запад се работи во Србија, се гради, а кога се гради секогаш се оскудни пари, па мора одвреме-навреме да се работи за викенд. Праведно плаќаат, нема прашање. Едвај чекаш 25 дена во годината да одиш во татковината за да завршиш нешто друго низ куќата и да договориш нови работни места со мајсторите. Годината минува, се враќаш на 50м2, но не е проблем, се навикнуваш. Годините летаат, куќата во Србија станува се поголема и поубава, а вие сè помалку во иста куќа... Оваа година нема да одам никаде, трошоците се големи, а сметката е речиси празна. . Децата сè уште не одат во Србија затоа што таму речиси и не познаваат некој, а што ќе се случи во Србија кога ќе им починат баба и дедо. Сè уште работите напорно затоа што ви треба нешто да имате кога ќе се пензионирате, а тоа пензионирање ќе пристигне многу брзо, побрзо отколку што некогаш сте мислеле. Еве ти како пензионер назад во Србија во својата вила за конечно да почнеш да го живееш тој подобар и поубав живот, но малку се плашиш затоа што чувствуваш дека нешто недостасува околу тебе. Остануваат уште неколку години неизвесно здравје, а вие старче го имате товарот да одржувате прекрасна вила од 400м2. Се брои на таков начин што ќе се увери: „Ако јас не уживав, барем децата ќе уживаат“. А на децата, но возрасните бизнисмени без никаква силна врска со Србија, не им преостанува ништо друго освен да ја стават вилата во огласи кога ќе ги закопаат родителите... Еве каде завршува приказната за потрагата по подобар живот некаде во ладен запад, некаде во Франкфурт, Копенхаген, Брисел, Луцерн, Офенбах...... Вилата ќе остане како спомен на еден тато и мама, а вилата има нов сопственик, кој не е од Србија...“, наведено е во постот на Фејсбук.