СРЕДНАТА КЛАСА ГО НАПУШТА НАЈСКАПИОТ ДЕЛ ОД ГЕРМАНИЈА: Станува уште поскап! Еве зошто!

Добивај вести на Viber

Многумина стравуваат дека богатите новодојденци уште повеќе ќе го затегнат пазарот на недвижности.

Технолошкиот концерн Apple има намера да инвестира уште една милијарда евра во својата канцеларија во Минхен за да работи на развој на чипови.

Тоа значи повеќе даночни пари за градот, но за неговите жители тоа би можело да значи продлабочување на ужасите на пазарот на станови. Минхен е веќе најскапиот град во Германија, а доаѓањето на нови богаташи, кои би работеле за Apple, веројатно ќе ги подигне кириите уште повеќе.

Средната класа го напушта градот

Тилман Шаик со години се бори за нормални цени на киријата во Минхен. Минатата недела беше објавено дека просечната кирија во тој град е зголемена за повеќе од една петтина во последните две години. Сега стан квадрат, без комуналии, во просек чини 16,07 евра месечно.

Шеик е убеден дека луѓето кои доаѓаат да работат за Apple нема да сакаат да се населат во Минхен. „Тука се само неколку години, плаќаат високи кирии и потоа заминуваат“, вели тој. Со нив не можат да се натпреваруваат луѓето од средната класа од баварската метропола.

Активистот стравува дека кириите во Минхен би можеле да варираат како што е случајот во седиштето на технолошките гиганти во Силиконската долина, велат во Сан Франциско.

Во последниве години, многу технолошки концерни се населиле во Минхен: Амазон, Јаху, Мајкрософт, Гугл и бројни големи и мали стартапи. Apple дојде во овој град во деведесеттите. Според едно истражување, минатата година Минхен го престигна Берлин како германски град со најмногу стартапи.

Затоа Минхен веќе овде-онде во медиумите се нарекува „Долина Исар“, по реката Исар што тече низ градот.

„Минхен е атрактивен и убав“, вели Шаих. „Но, не може наставниците, полицајците - односно средната класа - да го напуштат градот и градот повеќе да не е место за добар живот.

На Минхен му требаат добри работни места

Баварската Христијанско-социјална унија (ЦСУ) традиционално владее со најбогатата покраина во Германија, но таа не владее со Минхен со децении - социјалдемократите го држат тоа место, а ЦСУ е само помал партнер.

Независно од тоа, политичарот на ЦСУ, Клеменс Баумгертнер, моментално е службеник за економија и труд во градската администрација. Тој вели дека Минхен не треба да се споредува со Силиконската долина, а не му се допаѓа дебатата кој треба, а кој не доаѓа во Минхен.

Баумгертнер потсетува дека во 1960-тите Минхен ја привлече компанијата Сименс, која нудеше добри работни места. Во последните децении Сименс го напушта градот, вели тој, оставајќи дупка. Се намалува и бројот на работни места во автомобилската индустрија.

Затоа е добра вест за овој политичар што Apple инвестира повеќе, па, вели тој, Минхен оди во иднината. Баумгертнер додава дека не живеат сите вработени во технолошките компании во самиот град - многумина живеат во помалите градови и села околу Минхен, бидејќи најчесто работат од дома.

Населбите се менуваат

Сепак, Мозес Волф вели дека „луѓето кои работат во Apple обично заработуваат многу пари“. Волф е познат уметник во кабаре во Минхен, кој живее во областа Гернтерплац. Таму некогаш живееле познатите режисери Рајнер Вернер Фасбиндер или Фреди Меркјури, фронтменот на Квин.

Сето тоа е во далечното минато. Поранешниот уметнички кварт со трошни згради се претвори во многу барана станбена локација.

Случувањата на пазарот на недвижности во последните години и пандемијата дополнително ги забрзаа структурните промени во Минхен. Таму доаѓа инфлацијата.

Минатата недела во медиумите се појави гостилница поради цената од шест евра за половина литар пиво. Многу уметници се оддалечија од Минхен во последниве години, вели Волф. И многу студенти бараат колеџи во помалите градови.

Проблемот со зголемување на трошоците е феномен што Минхен го дели со многу градови во светот, вели политичарот Баумгертнер. Според него, доаѓањето на технолошките концерни му помага на градот да не заостане.

Според Баумгертнер, од околу 7,5 милијарди евра во градскиот буџет, три милијарди се собрани преку трговскиот данок. „Технолошките компании лоцирани во Минхен во голем дел придонесуваат за ова. Од тие пари профитираат културата, како и социјалната и јавната инфраструктура, додава тој.

Но, што е со становите кои нормален човек би можел да си ги дозволи? Во златните денови на Сименс во Минхен, овој концерн овде имаше свои 2.300 станови.