Миќовиќ за НИС и рафинеријата: Одлична можност фабриката во Панчево да се врати во српски раце

Добивај вести на Viber

Генералниот секретар на Здружението на нафтени компании на Србија, Томислав Миќовиќ, вели дека секое решение за НИС треба да доведе до профункционирање на рафинеријата.

Миќовиќ истакнува дека безбедноста на целата земја е загрозена бидејќи не може Србија да се потпре на увоз на долг рок. Ова е одлична можност сопственоста на Рафинеријата да се врати во српски раце.

Според него, веќе во првите осум месеци од оваа година е увезено повеќе бензин отколку во целата 2024 и 2023 година. Покрај тоа, додава тој, е увезена и голема количина дизел, и дека до крајот на годината овие количини ќе бидат многу поголеми отколку во претходните две години.

„Сите нафтени компании почнаа да го зголемуваат увозот од јануари оваа година. Како што знаете, многу од нив престанаа да купуваат гориво од НИС, добивајќи снабдување од Панчево, па го зголемија увозот. Сè уште има простор за зголемување, не како на почетокот, но секако сè уште има простор за зголемување“, изјави Миќовиќ за РТС.

На прашањето што е потребно за понатамошно зголемување на испораките, Миќовиќ вели дека е тешко да се каже.

„Неопходно е во целиот синџир на снабдување да има доволно стоки каде што се појавуваат за да се купат, да има доволно транспортни средства за да се донесат во Србија. Најмал проблем се малопродажните објекти во земјата. Има доволно од нив за да може да се дистрибуира целата количина што му е потребна на пазарот. Овие нафтени деривати не седат во некои магацини и само чекаат некој од Србија да дојде и да ги купи“, вели Миќовиќ.

Сепак, вели тој, дека се создадени такви услови што е можно да се реализира многу поголем увоз од вообичаеното, но дека сè уште зависиме од временските услови и сите други нарушувања.

Генералниот секретар на Здружението на нафтени компании на Србија, Томислав Миќовиќ, вели дека секое решение за НИС треба да доведе до профункционирање на рафинеријата.

Миќовиќ истакнува дека безбедноста на целата земја е загрозена бидејќи не можеме да се потпреме на увоз на долг рок. Ова е одлична можност сопственоста на рафинеријата да се врати во српски раце.

Според него, веќе во првите осум месеци од оваа година е увезено повеќе бензин отколку во целата 2024 и 2023 година. Покрај тоа, додава тој, е увезена и голема количина дизел, и дека до крајот на годината овие количини ќе бидат многу поголеми отколку во претходните две години.

„Сите нафтени компании почнаа да го зголемуваат увозот од јануари оваа година. Како што знаете, многу од нив престанаа да купуваат гориво од НИС, добивајќи снабдување од Панчево, па го зголемија увозот. Сè уште има простор за зголемување, не како на почетокот, но секако сè уште има простор за зголемување“, изјави Миќовиќ за РТС.

На прашањето што е потребно за понатамошно зголемување на испораките, Миќовиќ вели дека е тешко да се каже.

„Неопходно е во целиот синџир на снабдување да има доволно стоки каде што се појавуваат за да се купат, да има доволно транспортни средства за да се донесат во Србија. Најмал проблем се малопродажните објекти во земјата. Има доволно од нив за да може да се дистрибуира целата количина што му е потребна на пазарот. Овие нафтени деривати не седат во некои магацини и само чекаат некој од Србија да дојде и да ги купи“, вели Миќовиќ.

Сепак, вели тој, дека се создадени такви услови што е можно да се реализира многу поголем увоз од вообичаеното, но сепак да зависиме од временските услови и сите други нарушувања.

„Најмалку што ни треба е дериватите да бидат заробени во магацините на НИС“

Кога станува збор за тоа што ќе се случи ако платниот сообраќај биде суспендиран следната недела и пумпите на НИС мора да се затворат, Миќовиќ вели дека тоа би било проблем бидејќи количината на деривати што ќе се пуштат на пазарот преку пумпите на NIS се смета во вкупниот биланс на снабдување.

„Најмалку, во овој момент, би ни требало некои нафтени деривати да бидат заробени во магацините на НИС и да не можат да се пласираат на пазарот поради трансакции на плаќање. Во оваа смисла, треба дополнително да ги снабдуваме и од увоз. Искрено се надевам дека ќе се најде начин овие деривати едноставно да не останат заробени, а ние веќе работиме на тоа, дефинитивно да ги испорачаме на пазарот, без оглед на сите други околности“, објаснува Миќовиќ.

На прашањето дали ова е моментот кога бензинот и дизелот од задолжителните резерви би можеле да се пласираат на пазарот, Миќовиќ вели дека досега немаме искуство со пласирање на дизел и бензин од задолжителните резерви на пазарот.

Задолжителните резерви никогаш не беа искористени

„Откако беа формирани задолжителните резерви до сега, никогаш немало ослободување на задолжителните резерви. И ова ќе биде вистински тест за сите за тоа како ќе функционира тој синџир на снабдување. Но, моментот кога стоката треба да се пласира на пазарот од задолжителните резерви е моментот кога НИС ќе ги исцрпи сите свои залихи, бидејќи сè уште имаат залихи што ги пласираа на пазарот. Во моментот кога повеќе не можат да го прават тоа, тешко е да се очекува дека повторно можат да го сторат тоа со дополнителен увоз“, додава Миќовиќ.

Зборувајќи за планот на другите компании во случај сето ова да се случи, Миќовиќ вели дека нема план однапред и дека ќе се потрудат да ги задоволат сите барања на пазарот.

„Бидејќи многу клиенти доаѓаат на овие бензински пумпи, испораката ќе се зголеми. Нема план во однос на продолжување на работното време. Мислам дека ќе биде можно да се испорача сè и со малку поинтензивна логистика, испораката до бензинските пумпи ќе биде можна“, додава тој.

Ситуацијата на европскиот пазар не е розова

Тој исто така вели дека ситуацијата на европскиот пазар не е розова.

„Со воведувањето на санкциите што спречија поголеми испораки од Индија и Турција, цела Европа остана без сериозен извор на дизел или беше намален. Во оваа смисла, понудата е малку помала од побарувачката. Има доволно за снабдување на пазарот, но никогаш не е добро кога понудата и побарувачката не се во рамнотежа“, вели Миќовиќ.

Тој исто така нагласува колку продолжувањето на лиценцата за работа на Лукоил ја олесни ситуацијата.

„Таа лиценца се однесува на малопродажбата, а тоа е добро што сите бензински пумпи во нашата земја и во регионот ќе можат да продолжат да работат. Единствениот проблем ќе биде што нема можност за извоз од Бугарија, па Лукоил Србија нема да може да ги обезбеди сите количини од својата рафинерија во Бургас. Тие веќе во голема мера се снаоѓаат и работат на обезбедување доволно нафтени деривати за своите пумпи, бидејќи пумпите ќе можат да работат“, додава Миќовиќ.

Имаме парадокс на светскиот пазар на нафта. Додека цената на суровата нафта паѓа, котациите на готовите деривати растат. Миќовиќ вели дека ова се случува повремено.

„Има многу сурова нафта, испораките од ОПЕК и од сите земји воопшто се зголемија. Во оваа смисла, цените паѓаат, бидејќи има големи понуди. Од друга страна, побарувачката за дизел е многу голема. Меѓу другото, испораките на дизел од Индија и Турција, кои главно се добиваа со рафинирање на руска нафта, се намалија. Побарувачката за дизел е голема. Повторно имате голем број несреќи, како во Будимпешта, кои ги намалија испораките на дизел од рафинериите. Ова е голем притисок врз пазарот на дизел и затоа имаше голема поделба“, вели Миќовиќ.

„Одлична можност да се врати сопственоста на Рафинеријата во српски раце“

Миќовиќ рече дека, според него, сите решенија за НИС треба да доведат до активирање на преработката во Рафинеријата за нафта Панчево.

„Ова е одлична можност, нема да биде лесно, нема да биде евтино, но да се врати сопственоста на Рафинеријата во наши раце, во српски раце. Државата не мора буквално да биде сопственик кој управува со неа, може да биде домашен капитал, може да биде и државен капитал кој ќе го земе, но она што е важно во тој момент е државата да не е директно вклучена во управувањето со Нафтената индустрија на Србија“, смета Миќовиќ.

Тој потсети дека Унгарија зеде сопственост на само 20 проценти од МОЛ од руска компанија и го врати назад во Унгарија, но дека државата не учествуваше директно во управувањето.

„Тоа е професионален менаџмент кој може успешно да ја води компанијата во име на државата и целата нација. Она што би го добиле од тоа е нормално снабдување, што ја зголемува безбедноста во енергетскиот сектор, но и безбедноста на државата. Најголемиот проблем тука е што безбедноста на целата држава е загрозена бидејќи не можеме да се потпреме на увоз на долг рок. Едноставно, увозот секогаш носи ризик, не може да биде стабилен, зависи од многу фактори. Затоа е најдобро кога суровата нафта се увезува, преработува тука и се испорачува на пазарот. Значи, најдобро би било сето тоа да се врати во српски раце“, заклучува Миќовиќ.