По 44 години работен стаж во МРТ, си излегов од куќата сам, како улично кутре-немаше кој да ме испрати во пензија: Љупчо Мирковски

Добивај вести на Viber

„Пензија. Велат дека е трето доба. Ако е така, барем 30 години да поминам во тоа трето полувреме. Од 4 мај сум на терет на Државата“, со овие зборови Љупчо Мирковски, еден од најплодните музичари кај нас ја извести јавноста дека го завршува работниот век во МРТ, долг 44 години. Од 1978 работеше во Музичката Продукција на МРТВ како трубач и диригент во „Биг Бендот“ и во ревискиот оркестар.

Мирковски е композитор, аранжер и инструменталист. Беше уметнички директор на „Макфест“ и „Скопски фестивал“, на националниот избор за детска и сениорска Евровизија. Во неговиот авторски опус запишани се преку 200 композиции од областа на популарната, народната, инструменталната и детската музика. Направил 360 аранжмани, повеќе од 200 џинглови, химни и музика за рекламни спотови,   за две телевизиски серии, за 28 театарски претстави и за филмот „Пусто турско“. Бил Придружен вокал на албумите и сингловите на Тоше Проески, Владо Јаневски, Дарио, Верица Пандиловска, Тања Кочовска, Зорана Павиќ,„Силви Бенд“, Лидија Кочовска, Искра Трпева, „Студени нозе“ и многу други. Учествувал на концертите на ѕвездите на поранешна Југославија. Напишал повеќе хитови за нашите пејачи. Важи за најголем поборник за опстојување на продукцијата и оркестрите во МРТВ.

Мирковски отворено говори за Женски магазин. 

* Дали фактот што не го одбележаа вашето пензионирање, значи и крај на  Музичката Продукција на МРТ, а македонската телевизија ќе биде единствена на Балканот која ќе остане без овој важен сегмент за нашето творештво?

- По осамостојувањето на Македонија, РТС стана Македонска Радио Телевизија, Танцовиот оркестар стана „Биг Бенд“ на МРТ. Еден по еден постарите колеги почнаа да се пензионираат, некои за жал починаа. На нивно место не се вработуваа други музичари, туку само хонорарци. Никој од нас не ни сонуваше дека тоа е почеток на крајот на оркестрите на Музичката Продукција на МРТ. Останавме само десетина музичари од сите оркестри. Не можев да се помирам со новата ситуација и почнав да “копам” наоколу. Пишував писма до министри, претседатели, пратеници. Залудно. Измислував топла вода, па правев невозможни комбинации од инструменти. Со Гордана Куновска успеавме да ја направиме емисијата „Беше еднаш“ мислејќи дека некого ќе натераме да почне да размислува на тема оркестри во МРТ. Ни случајно. Ниту на еден од директорите, а рака на срце се сменија доста имиња од Гордана Стошиќ па се до Марјан Цветковски, око не им трепна за тоа што лулката на македонската музика, музичката продукција едноставно ја снемува. Дури, Сајовиц бараше укинување на продукција и на репортажните коли. Велеше, нема потреба од нив, ако ни треба ќе рентаме. За греота.