Добивај вести на Viber
Илјадници години жителите на источна Африка им се восхитуваа на чудесните снежни врвови Килиманџаро и Монт Кени, но планинските глечери сега исчезнуваат поради климатските промени и опасно се закануваат на тамошните екосистеми.
Белите врвови на Килиманџаро и Кени се национални бисери на Танзанија и Кенија. Контурите на црните планини со снежна капа се наоѓаат на грбовите, на парите и бројни други симболи и на тие земји им донесуваат милиони долари од десетина илјадници туристи кои секоја година се искачуваат на нив.
Тамошните туристички индустрии стравуваат дека ќе исчезне снегот, а со него и турисите.
-Сето ова би моќело да биде минато - вели Кејт Алверсон, раководителот на програмата за животна средина на ОН (УНЕП) во Најроби.
Снежната покривка на врвот Килиманџаро, со 5.895 метри највисоката афричка планина, е помал од два квадратни километри, според мерењата на два американски универзитети од 2009..
Кога го мереле германски истражувачи пред 130 години имало десет пати повеќе. Осум од изворните 18 глечери на Кени, кој е со 5 199 метри втора најголема африканска планина и по која Кенија го носи името, веќе се исчезнати. Најголемиот останат, глечер Левис, се намалил од 1934 година за 90 посто волуменски. Прогнозите говорат дека Килимаџаро и Кенија би можеле да останат без мраз за една деценија.
На планинските водачи, како Кенијецот Никунја Шаха, не им требаат сателитски фотографии за да знаат дека снегот се топи. „Глечерите на Кенија се смалуваат пред мои очи. Во осумдесетите и почетокот на деведесетите, дури 90 посто одење над базните кампови беше по снег.
Сега повеќе не. Сега одите по камења“, рече тој. Некои од чудата на Кенија веќе се исчезнати, како ледените пештери и замрзнати полиња. Топењето на снегот не е само естетска загуба и потенцијална закана за туризмот, кој на Танзанија и Кенија им носи 12 посто од БДП-то. Милиони фармери зависат од водите на овие две планини.
-Кога се топат ледниците, тогаш всушност повеќе вода доаѓа до полињата и земјоделството оди кон подобро. Но ако сите глечери исчезнат, фармите ќе се наводнуваат само од дожд, а тоа е несигурно и недоволно - рекол Алверсон. Водата од планините е важна и за слоновите и другите животни кои живеат во националните паркови во подножјето на Калиманџаро и Кени.
„Целиот екосистем би можел да биде уништен“, додава тој. Малку може да се направи за спас на ледниците ако не бидат драстично намалени емисиите на јаглерод диоксид во светот. Ентузијастите како Шах кои планините ги сметаат за свој втор дома ќе продолжат да ги искачуваат, без разлика дали има снег или не.
„Тоа е тажно. Светот ќе изгуби прекрасна убавина на источноафриканските планини. Можеби планините без снег ќе бидат украсени со некоја друга убавина, но таа сигурно нема да биде црно - бела.
И.Р